|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی درد و رنجی است که در روابط عاطفی وجود دارد. شاعر به بررسی وضعیتهای مختلف عشق و جدایی میپردازد و نشان میدهد که گاهی افراد به اشتباه به ظاهرفروشی یا برداشتهای نادرست از احساسات خود میپردازند. او به تعبیرهای مختلفی از عشق و ناز و محبت اشاره میکند و در نهایت از نداشتن صداقت در نسبت دادن زیباییها به دیگران انتقاد میکند.
هوش مصنوعی: هر لحظه از ما رنجیده شدن، چه معنی دارد؟ مثل این است که لباس کهنهای را دوباره بپوشیم.
هوش مصنوعی: تو میدانی که در شهر، تلاطم و آشفتگی از ناحیه چه کسی است، پس چرا سوال میکنی؟
هوش مصنوعی: اگر زلف معشوق مانند دامگیر باشد، تو چه نیازی به گرفتار شدن در آن داری؟
هوش مصنوعی: وقتی که بوسهای از لبانت نثار میکنی، دیگر ناز و غمزه چه معنی دارد؟
هوش مصنوعی: به خاطر قدی که داری، خود را به سروها یا زیباییها مقایسه نکن. این مقایسه تنها نشاندهنده نادرستی و کذب خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.