تا دلی دارم من از دلدار نتوانم گذشت
بگذرم از جان ولی از یار نتوانم گذشت
هر سرِ موئی حجاب راه من گردد ولی
از سرِ موئی قلندوار نتوانم گذشت
بگذرم آسان من از هر در که باشد در جهان
از درش آسان اگر دشوار نتوانم گذشت
مُنکرم من زاهد زرّاق ازرق‌پوش را
می‌کنم اقرار کز انکار نتوانم گذشت
بر امید صافی‌ئی افتاده‌ام در پای خُم
همچو دُردی از خم خمّار نتوانم گذشت
بارها بگذشته‌ام از خانقاه و مدرسه
وز در دیر مغان یک‌بار نتوانم گذشت
کاروانِ باد می‌آید ز کویت مُشکبار
هست از آن منزل دلم در بار، نتوانم گذشت
تا سرِ زلف چلیپای تو شهد محراب دل
کافرم کز حلقهٔ زنار نتوانم گذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق اشاره دارد. او بیان می‌کند که هرچند ممکن است از زندگی و جان خود بگذرد، اما هیچ‌گاه نمی‌تواند از یار خود فاصله بگیرد. حتی اگر موانع کوچکی بر سر راهش باشد، نمی‌تواند از آنها عبور کند. او به زاهدان و عالمان اشاره کرده و می‌گوید که در برابر عشق نمی‌تواند انکار کند. در نهایت، شاعر می‌گوید که حتی در مقابل جذابیت‌ها و زیبایی‌های دیگر، دلش تنها به سمت معشوق می‌تپد و از آن نمی‌تواند بگذرد.
هوش مصنوعی: تا وقتی که دل من به عشق محبوبم وابسته است، نمی‌توانم از او بگذرم. حتی اگر بخواهم از جان خود بگذرم، نمی‌توانم از عشق و وجود یارم دل بکنم.
هوش مصنوعی: هر چیز کوچکی می‌تواند مانع من شود، اما حتی با تمام این موانع، نمی‌توانم از مسیر خود دور شوم و نمی‌توانم از چیزی که واقعاً مهم است چشم بپوشم.
هوش مصنوعی: من به راحتی از هر در و راهی که باشد در این جهان عبور می‌کنم، اما اگر به سختی باشد، نمی‌توانم از آن عبور کنم.
هوش مصنوعی: من در برابر زاهدی که از زر و زرق و برق دوری می‌کند و لباس آبی بر تن دارد، لب به اعتراف می‌گشایم، زیرا نمی‌توانم انکار کنم که او حقیقتی دارد که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.
هوش مصنوعی: من به امید یک وضع پاک و زلال در کنار خمره نشسته‌ام، و همچنان که یک قطره الکل نمی‌تواند از دهانه‌اش بگذرد، من نیز نتوانم از این حالت سخت عبور کنم.
هوش مصنوعی: من بارها از خانقاه و مدرسه عبور کرده‌ام، اما هرگز نتوانسته‌ام از در میخانه‌ی مغان بگذرم.
هوش مصنوعی: کاروانی از باد به سمت کوی تو می‌آید که بوی خوش مشک را با خود دارد. دل من در اینجا چنان مشغول و بارآور است که نمی‌توانم از آنجا دور شوم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و تاثیر عمیق موهای معشوق اشاره می‌کند. او به گونه‌ای احساسی بیان می‌کند که عاشقیت و جذابیت معشوق او را به شدت تحت تاثیر قرار داده و او نمی‌تواند از این جذابیت چشم‌پوشی کند. همچنین، شاعر به نوعی از وابستگی و تسلیم در برابر محبت و زیبایی معشوق اشاره دارد که او را از دیگر مسائل زندگی دور کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.