شبنمم پهلو به روی بستر گل می زنم
آتشی در غنچه منقار بلبل می زنم
تیره بختی بین که می پیچم سر از فرمان زلف
پشت دستی از پریشانی به سنبل می زنم
ذکر حق از حلقه خلوت نشینان برده اند
دست رد بر سینه اهل توکل می زنم
بر سر بازار پیش گلفروشان می روم
دست خود چون غنچه بر همیان بی پل می زنم
سیدا ویرانه ام باغ بهار عالم است
هر که بر سر وقتم آید بر سرش گل می زنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حس تنهایی و غم شاعر است که در زندگی عشق و زیبایی را جستجو می‌کند. او با اشاره به خود و احساساتش، از نیکی و خوبی‌هایی که در اطرافش وجود دارند صحبت می‌کند. شاعر از یک طرف به شکوفه‌ها و زیبایی‌های طبیعت اشاره می‌کند و از طرف دیگر به مشکلات و موانع زندگی و ناامیدی خود می‌پردازد. او بیان می‌کند که با هر کسی که به او آزار برساند، با نرمی و مهربانی روبه‌رو می‌شود و بر سرش گل می‌زند. در نهایت، این شعر تصویری از امید و زیبایی در کنار غم و اندوه را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: من مانند شبنم بر روی گل‌ها می‌رقصم و با نوک آواز بلبل، آتشی در دل غنچه می‌افروزم.
هوش مصنوعی: در تنگنا و بدشانسی به سر می‌برم و وقتی از سختی‌ها رها می‌شوم، دو دستم را به زلف کسی می‌زنم که نشان از بی‌نظمی و پریشانی من دارد.
هوش مصنوعی: ذکر خدا را از جمع خاصی که در خلوت به سر می‌برند، گرفته‌اند و من به کسانی که به توکل بسنده کرده‌اند، بی‌محلی می‌کنم.
هوش مصنوعی: در میان بازار و در حضور گلفروشان قدم می‌زنم و با دست خود به کیفم که در دست دارم، اشاره‌ای می‌کنم.
هوش مصنوعی: من در نظر دارم که با وجود ویرانی‌ها و دشواری‌های زندگی، هنوز زیبایی و شادی را در اطرافم احساس می‌کنم. هر کسی که در زمان‌های سخت به من نزدیک شود، با محبت و خوبی به او پاسخ می‌دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.