|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان اهمیت شرع و قوانین دین می‌پردازد. شاعر می‌گوید که با رعایت شریعت، انسان باید خود را از مشکلات رها کند و ادب را در پیشگاه کسی که به شریعت احترام می‌گذارد، حفظ کند. او آرزو می‌کند که ای کاش زودتر این سخنان بیان شده بود تا از مشکلات آزاد می‌شدند و اشاره می‌کند که زبان، تجلی‌دهنده دل انسان است و اگر دل نادان باشد، زبان نیز نمی‌تواند چیزی بگوید.
هوش مصنوعی: فرمایش او این است که چون تو بر اساس قوانین و اصول نیکویی عمل می‌کنی، من اکنون از کارهایی که می‌کنم دست می‌کشم.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دین و قواعد اسلامی آشنا باشد، باید پیش از هر چیزی احترام و ادب را رعایت کند.
هوش مصنوعی: ای کاش پیش از این، سخن می‌گفتی و ما را از گرفتار هر سختی رهایی می‌بخشیدی.
هوش مصنوعی: این زبان به طلابت دل تو سخنگویی می‌کند، زیرا دل تو نادان است، پس زبان را نمی‌گشایی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.