|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مفهوم عشق و فداکاری اشاره می‌کند. او می‌گوید در عشق تنها چیزی که اهمیت دارد بقا و ادامه زندگی است و جان دادن نماد واقعی فدا کردن خود برای عشق است. شاعر بیان می‌کند که برای شناختن معشوق باید خود را رها کند و معشوق جواب می‌دهد که شناخت واقعی او فقط با مردن ممکن نیست. این گفتگو نشان‌دهندهٔ عمق و پیچیدگی احساسات در عشق است.
هوش مصنوعی: در عشق، جز نوشیدن شراب جاودانه، چیزی وجود ندارد و جز فدای جان، دلیلی برای ماندن نیست.
هوش مصنوعی: در این بیت، گویا گوینده می‌گوید زمانی که من تو را بشناسم، آن وقت می‌روم. اما طرف مقابل پاسخ می‌دهد که شناختن من نیاز به مردن ندارد، یعنی به راحتی می‌تواند بدون از دست رفتن زندگی، به شناخت او برسد. این گفتگو نشان‌دهنده این است که شناخت واقعی نیاز به تلاش و درکی عمیق دارد و مرگ الزاما برای درک و شناخت چیزها ضروری نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.