نازیلا نوشته:

بی‌چون باشد وجود من چون همه اوست

👆☹

آریا والا نوشته:

اول انسان عاشق میشود و به وحدت میرسد یا رسیدن به وحدت او را عاشق میکند ؟
شاید هر دو

👆☹

نادر.. نوشته:

عاشق خود بودم و تو آمدی

بسته ی عشقت شدم و من برفت

رفتی و یک ساغر وحدت بماند

مِی زدم و بر همه عاشق شدم…

ن.ت

👆☹

کمال داودوند نوشته:

۵۲۲۲

👆☹

جواد نوشته:

تایپوگرافی بسیار زیبای مصراع اول این رباعی رو در این سایت میتونید ببینید ولذت ببرید :

https://www.persianfreesource.com/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D9%82%D8%A7%D8%A8-%D8%B9%DA%A9%D8%B3-%D8%AD%D8%B1%D9%81%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D9%BE%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7/

👆☹

مهدی از شیراز نوشته:

اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد و جود من چون همه اوست

👆☹

مهدی از شیراز نوشته:

اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد و جود من چون همه اوست
وقتی کل و همه اجزاء جهان از او وجزئی ازوست چگونه جزء را به کل کافر یاباایمان بدانیم
چون عضوی در بدن فردی که با بقیه اعضا همسووهماهنگ آن فردرا بسوی هدفی میبرد که منطقا بایستی او نیز متحد وبا همکاری و هماهنگی سایر افراد هدفی رادنبال ونتیجه ای حاصل نمایند از پیچیدگی فرآیند ورابطه جهان هستی ونیز خلقت ما میتوان پیچیده بودن ادامه آن و بی هدف نبودن حیات انسان که بدی و خوبی یا کفروایمان نیز شامل است وهمه ازحکمت او یقین کرد

👆☹

مهدی نوشته:

مصراع چهارم اشتباه تایپی داره، «وجود» صحیحه.

👆☹