دیدن روی تو هم از بامداد
درد مرا بین که چه آرام داد
در دل عشاق چه آتش فکند
جانب اسرار چه پیغام داد
چون ز سر لطف مرا پیش خواند
جان مرا باده بی‌جام داد
صافی آن باده چو ارواح خورد
کاسه آلوده به اجسام داد
صافی آن باده ز ارواح جو
زانک به اجسام همین نام داد
در تبریزست تو را دام دل
رحمت پیوسته در آن دام داد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تجربه عشق و احساسات عمیقش صحبت می‌کند. او با اشاره به دیدن محبوبش در صبح، آرامش و تسکینی را که عشق به او بخشیده توصیف می‌کند. شاعر همچنین به آتش عشق و پیام‌های پنهان در دل عشاق اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که محبوبش با مهربانی او را فرا می‌خواند و با نوشیدنی‌ای مجازی، جانش را محیا می‌کند. در نهایت، شاعر با اشاره به تبریز و رحمت بر این احساسات عمیق تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: دیدن چهره‌ات از صبح زود، درد مرا بیشتر کرد و آرامش را از من گرفت.
هوش مصنوعی: عشاق را چه شعله‌ای در دل افکنده و چه پیامی از سوی رازها به آنان رسیده است.
هوش مصنوعی: وقتی با محبت و مهربانی به من نزدیک شد، جانم را مانند باده‌ای که در جام ریخته شده سرازیر کرد.
هوش مصنوعی: باده‌ای پاک و زلال است که وقتی نوشیده شود، روح را شاداب می‌کند، اما در عوض، کاسه‌ای که آن را در آن می‌نوشیم، از بدی‌ها و آلودگی‌ها پر است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نوعی از نوشیدنی زنده و خالص است که به روح‌ها و جان‌ها تعلق دارد، چون این نوشیدنی به اجسام و بدنی خاص نام و عنوان می‌دهد.
هوش مصنوعی: در تبریز، دل مهربان تو همواره در دام محبت و رحمت بدون وقفه وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
پیر شراب خودم از جام داد
زان تپش و درد سر آرام داد
طفل بدم، حنظل و صبرم نمود
کهل شدم، شکر و بادام داد
سایهٔ من گم شد و او باز جست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.