چون مرا جمعی خریدار آمدند
کهنه دوزان جمله در کار آمدند
از ستیزه ریش را صابون زدند
وز حسد ناشسته رخسار آمدند
همچو نغزان روز شیوه می‌کنند
همچو چغزان شب به تکرار آمدند
شکر کز آواز من این خفتگان
خواب را هشتند و بیدار آمدند
کاش بیداری برای حق بدی
اینک بهر سیم و زر زار آمدند
چون شود بیمار از ایشان سرخ رو
چون به زردی همچو دینار آمدند
خلق را پس چون رهانند از حسد
کز حسد این قوم بیمار آمدند
در دل خلقند چون دیده منیر
آن شهان کز بهر دیدار آمدند
همچو هفت استاره یک نور آمدند
همچو پنج انگشت یک کار آمدند
تا نگردی ریش گاو مردمی
سر به سر خود ریش و دستار آمدند
اهل دل خورشید و اهل گل غبار
اهل دل گل اهل گل خار آمدند
غم مخور ای میر عالم زین گروه
کاهل دل دل بخش و دلدار آمدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل، شاعر به توصیف آمدن خریداران و کهنه‌دوزان می‌پردازد که به شکل مختلف و با نیتی خاص در پی خرید و فروش هستند. آنها در ظاهر خود را با زینت و زیبایی نشان می‌دهند، اما زیر لایه‌های ظاهر، حسد و کینه وجود دارد. شاعر به دل‌تنگی و خستگی جمعیت اشاره می‌کند که به دنبال مال و ثروت هستند و از بیداری حقیقی غافل‌اند. همچنین، ارتباطات انسانی در میان آنها با نمادهایی از نور و کارِ واحد بیان می‌شود. در نهایت، شاعر به مخاطب خود توصیه می‌کند که نباید نگران این جمعیت باشد و بر دل دادن و محبت تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که تعدادی از خریداران به سراغ من آمدند، همه ی دوزندگان قدیمی نیز مشغول به کار شدند.
هوش مصنوعی: عده‌ای که به خاطر کینه و حسد به دنبال مشکلات دیگران هستند، در تلاشند تا با بهانه‌ای دیگر به چهره‌ی آنها آسیب بزنند، انگار که ستیزه‌جویان به سراغ کسی آمده‌اند که در ظاهر پاک و آرام است، اما در باطن، قصدی ناپاک دارند.
هوش مصنوعی: در روز مانند پرندگان نغنوازی می‌کنند و در شب مانند جغدها به تکرار و یکنواختی می‌پردازند.
هوش مصنوعی: با صدای من، خواب‌آلودگان بیدار شدند و از خواب برخاستند؛ این خود شکرگزاری است.
هوش مصنوعی: ای کاش بیداری و آگاهی برای حقیقت به ما دست می‌داد، زیرا اکنون تنها به خاطر پول و ثروت به زاری و افسردگی افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: وقتی فردی از آنها بیمار می‌شود، چهره‌اش به سرخی می‌زند و وقتی به زردی می‌رسد، مانند سکه‌ای به رنگ طلا می‌شود.
هوش مصنوعی: چرا که مردم را از حسد رها کنند، چونکه به خاطر حسد، این گروه دچار بیماری شده‌اند.
هوش مصنوعی: در دل مردم تجلی دارند مانند چشمان روشن و درخشان آن شاهان که برای دیدار آمده‌اند.
هوش مصنوعی: مانند هفت ستاره که یک نور را به وجود می‌آورند، آنها نیز به طور متحد و هماهنگ به یک هدف آمدند، مانند پنج انگشتی که یک کار را انجام می‌دهند.
هوش مصنوعی: برای اینکه به حقیقت جوهر انسانی خود پی ببری و خود را بشناسی، باید مثل گاو ریش‌دار به چالش‌ها و سختی‌های زندگی بپردازی. سپس دیگران هم به تو احترام خواهند گذاشت و به تو به دیده‌ی اعتبار نگاه خواهند کرد.
هوش مصنوعی: مردم دلسوخته مانند خورشید و گل هستند، اما برخی دیگر مانند خاک و خاری همراهشان هستند. آنها که دل دارند، با زیبایی و لطافت می‌آیند، اما بعضی به دور از این زیبایی‌ها هستند.
هوش مصنوعی: غم نخور ای بزرگ عالم، زیرا از این گروه افرادی که بی‌حوصله هستند، دل‌های مهربان و معشوقان به میان آمده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جملهٔ مردان که دین دار آمدند
از هوای نفس بیزار آمدند
ساقیان سرمست در کار آمدند
مستیان در کوی خمار آمدند
حلقه حلقه عاشقان و بی‌دلان
بر امید بوی دلدار آمدند
بلبلان مست و مستان الست
[...]
جمله با هم سوی بازار آمدند
جنس قوتی را خریدار امدند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.