ای خفته شب تیره هنگام دعا آمد
وی نفس جفاپیشه هنگام وفا آمد
بنگر به سوی روزن بگشای در توبه
پرداخته کن خانه هین نوبت ما آمد
از جرم و جفاجویی چون دست نمی‌شویی
بر روی بزن آبی میقات صلا آمد
زین قبله به یاد آری چون رو به لحد آری
سودت نکند حسرت آنگه که قضا آمد
زین قبله بجو نوری تا شمع لحد باشد
آن نور شود گلشن چون نور خدا آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، صحبت از شب و دعا و لحظه‌های وفا است. شاعر به ما یادآوری می‌کند که همواره باید درنگ کنیم و به سوی روشنایی بیاوریم. او به اهمیت توبه و پاکسازی روح اشاره دارد و می‌گوید که اگر از گناهان خود دست برنداریم، وقت موعود فرا می‌رسد و حسرت به دل خواهیم ماند. همچنین به یاد لحد (قبر) و جستجوی نور الهی اشاره می‌کند و اینکه باید نوری پیدا کنیم که ما را در روزهای سخت یاری کند و نشان‌دهنده وجود خدا باشد.
هوش مصنوعی: ای خوابیده در شب تار، وقت دعا فرا رسیده است. اینک نفسی که در گذشته سختی‌ها کشیده، زمانی برای وفا و بخشش پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: به درگاه خدا نگاه کن و از در توبه وارد شو. اکنون وقت آن رسیده است که خانه دل را پاکسازی کنیم و نوبت به ما رسیده است.
هوش مصنوعی: وقتی به خاطر گناه و ناپاکی خود احساس نگران‌کننده‌ای داری و نمی‌توانی خود را پاک کنی، به انصافی برسی که در آن، فرصتی برای شستشو و بهبود وجود دارد.
هوش مصنوعی: وقتی به سمت قبرستان می‌روید، به خاطر داشته باشید که حسرت‌ها دیگر به شما سودی نمی‌رسانند، زمانی که سرنوشت فرا می‌رسد.
هوش مصنوعی: از این کعبه در جستجوی نوری باش که مانند شمعی بر سر قبر درخشان است، و آن نور باعث می‌شود که مانند گلشن و باغی پر از زیبایی شود، هنگامی که نور الهی در آن تابیده شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.