خیال ترک من هر شب صفات ذات من گردد
که نفی ذات من در وی همی اثبات من گردد
ز حرف عین چشم او ز ظرف جیم گوش او
شه شطرنج هفت اختر به حرفی مات من گردد
اگر زان سیب بن سیبی شکافم حوریی زاید
که عالم را فروگیرد رز و جنات من گردد
وگر مصحف به کف گیرم ز حیرت افتد از دستم
رخش سرعشر من خواند لبش آیات من گردد
جهان طورست و من موسی که من بیهوش و او رقصان
ولیکن این کسی داند که بر میقات من گردد
برآمد آفتاب جان که خیزید ای گران جانان
که گر بر کوه برتابم کمین ذرات من گردد
خمش چندان بنالیدم که تا صد قرن این عالم
در این هیهای من پیچد بر این هیهات من گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دروننگری و دیالوگ بین خالق و مخلوق میپردازد. شاعر به این نکته اشاره میکند که وجود او به نوعی به وجود معشوق وابسته است و تمامی صفات او در خیال معشوق تجلی مییابد. او به قدرت عشق و الهام از معشوق اشاره میکند و میگوید که احساسات و افکارش تحت تأثیر زیبایی و جذابیت او هستند. در عین حال، شاعر از حالات عرفانی و معنوی خود سخن میگوید و به طور خاص از تحولی که عشق در وجود او ایجاد میکند، یاد میکند. او در نهایت با احساس میخوری و شوریدگی به تلاش برای درک عمیقتر وجود و معانی زندگی میپردازد.
هوش مصنوعی: هروقت به یاد ترک میافتم، صفات خودم در ذهنم شکل میگیرد؛ بهگونهای که احساس میکنم نادیده گرفتن خودم در آن تصویر، وجود واقعیام را تأیید میکند.
هوش مصنوعی: با دیدن حرکات چشمانش، میتوانم احساسات و شگفتیهای او را دریابم. وقتی که به صدای گوشش گوش میدهم، متوجه میشوم که چطور میتواند من را غافلگیر کند. شاه بازی شطرنج مانند هفت ستاره در آسمان است که با یک کلمه میتواند مرا به زمین بنشاند و در نهایت، من را مات کند.
هوش مصنوعی: اگر از آن سیبِ بهشتی یک دانه را بشکافم، حوریی به وجود میآید که زیباییاش جهان را فرا میگیرد و باغهای من را بهشت میکند.
هوش مصنوعی: اگر قرآن را در دست بگیرم از شگفتی از دستم میافتد، چرا که لبان رخش زیبا همچون آیات قرآن میخوانند.
هوش مصنوعی: دنیا مانند تابلویی است و من همچون موسی بیخبر و غافل از آنچه در اطرافم میگذرد هستم. او در حال رقص و نشاط است، اما تنها کسی میداند که در زمان مقرر و مناسب من به آن صحنه ورود خواهم کرد.
هوش مصنوعی: خورشید جان سر برآورده است، پس ای عزیزان بیدار شوید، زیرا اگر بر کوه هم بروم، ذرات وجودم در کمین خواهند ماند.
هوش مصنوعی: من به قدری در دل خود ناله و غم کردم که اگر صد سال هم این دنیا از فریادها و دردهای من بشنود، باز هم هیچکس به من توجهی نخواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.