آمد رمضان و عِید با ماست
قفل آمد و آن کلید با ماست
بربست دهان و دیده بگشاد
وان نور که دیده دید، با ماست
آمد رمضان به خدمتِ دل
وان کَش که دل آفرید با ماست
در روزه اگر پدید شد رنج
گنج دل ناپدید با ماست
کردیم ز روزه جان و دل پاک
هر چند تنِ پلید با ماست
روزه به زبانِ حال گوید:
«کم شو که همه مزید با ماست
چون هست صلاحِ دین در این جمع
منصور و ابایزید با ماست»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به ورود ماه رمضان و جشن عید اشاره دارد و از معنای عمیق آن صحبت می‌کند. او می‌گوید که در این ماه، قفل‌ها باز شده و نور و آگاهی در دل‌ها پدیدار شده است. روزه‌داری باعث پاک شدن جان و دل می‌شود، حتی اگر بدن آلوده باشد. روزه به عنوان یک زبان حال، ما را به کنار گذاشتن چیزهای اضافی دعوت می‌کند. در نهایت، شاعر از جمعی صحبت می‌کند که در آن نیکی و صلاح دین وجود دارد و نام منصور و ابایزید را به عنوان نمادهای این جمع ذکر می‌کند.
هوش مصنوعی: ماه رمضان فرا رسیده و جشن و شادی با ماست، قفل مشکلات و دل نگرانی‌ها هم با ماست، چون کلید حل آنها در دست ماست.
هوش مصنوعی: دهان را بست و چشمانش را گشود. نوری که دیده‌اش آن را مشاهده کرد، اکنون با ماست.
هوش مصنوعی: رمضان آغاز شده و دل آماده استقبال از این ماه مبارک است، زیرا دل به خداوندی که آن را آفریده تعلق دارد.
هوش مصنوعی: اگر در روزه دچار سختی شدیم، بدانیم که در دل ما گنجی نهفته است که با ما خواهد بود.
هوش مصنوعی: ما با تمام وجود از روزهای پاک و خوب زندگی کردیم، هرچند که افراد ناپاکی در کنار ما وجود دارند.
هوش مصنوعی: روزها به زبان حال می‌گویند: «کمتر باش، زیرا همه چیزهای خوب با ماست.»
هوش مصنوعی: وقتی که مصلحت دین در این جمع وجود دارد، منصور و ابا یزید نیز در کنار ما هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.