|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
این شعر به بیان حال و عواطف عاشقانه پرداخته و از عمق عشق و دردهای آن سخن می‌گوید. شاعر از عشق به عنوان گوهر و آتش یاد می‌کند و می‌پرسد که این احساسات از کجا سرچشمه می‌گیرند. او به دل اشاره می‌کند که نمی‌تواند بی‌عاطفه و سرد باشد و آنگاه از سوختن جان و دل در آتش عشق می‌گوید. در نهایت، شاعر با اشاره به آیه ۱۶ سوره قصص جایی که حضرت موسی می‌گوید: «ظلمت نفسی» یعنی به خودم ظلم کردم، اظهار پشیمانی و توبه می‌کند.
هوش مصنوعی: از حال و روز ما نپرس و نگران کشته شدن عاشقان نباش.
هوش مصنوعی: ای جواهر عشق، از کدام دریا آمده‌ای و ای شعله عشق، از کدام درس آموخته‌ای؟
هوش مصنوعی: در جایی که تو راه پیدا می‌کنی، آن طرف چرخ، عرش و تخت قدرت وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای دل، تو مانند دیگ آهن نیستی که فقط از حرارت عشق آسیب ببیند و به تدریج ذوب شود. پس نگران نباش و از عشق نترس؛ عشق تو را قوی‌تر و پایدارتر می‌کند.
جان و دل و نفس من همه را در آتش بسوزانید، تا چه زمانی باید بگویم که به خودم ظلم کردم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.