بازم صنما چه میفریبی
بازم به دغا چه میفریبی
هر لحظه بخوانیم که ای دوست
ای دوست مرا چه میفریبی
عمری تو و عمر را وفا نیست
بازم به وفا چه میفریبی
دل سیر نمیشود به جیحون
او را به سقا چه میفریبی
تاریک شدهست چشم بیتو
ما را به عصا چه میفریبی
ای دوست دعا وظیفه ماست
ما را به دعا چه میفریبی
آن را که مثال امن دادی
با خوف و رجا چه میفریبی
گفتی به قضای حق رضا ده
ما را به قضا چه میفریبی
چون نیست دواپذیر این درد
ما را به دوا چه میفریبی
تنها خوردن چو پیشه کردی
ما را به صلا چه میفریبی
چون چنگ نشاط ما شکستی
ما را به سه تا چه میفریبی
ما را بیما چو مینوازی
ما را با ما چه میفریبی
ای بسته کمر به پیش تو جان
ما را به قبا چه میفریبی
خاموش که غیر تو نخواهیم
ما را به عطا چه میفریبی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساساتی عمیق از فریب و نارضایتی است. شاعر به دوست خود میگوید که هر بار او را فریب میدهد و از او میخواهد حقیقت را بگوید. او به وفا، محبت و دعا اشاره میکند و نشان میدهد که به رغم تلاش برای درک و یافتن آرامش، همچنان در دردی عمیق و بیپناهی به سر میبرد. در نهایت، شاعر احساس میکند که هیچ چیز نمیتواند او را آرام کند و او به جز دوستش که تنها امیدش است، چیزی نمیخواهد.
هوش مصنوعی: عزیزم، دوباره چه ترفندی میزنی؟ دوباره با نیرنگهایت چه بازیای در میآوری؟
هوش مصنوعی: در هر لحظه به یاد میآورم که ای دوست، چرا مرا فریب میدهی؟
هوش مصنوعی: زندگی تو و عمر کوتاه نمیتواند همیشه وفادار باشد، پس چرا دوباره خودت را فریب میزنی که وفا خواهد کرد؟
هوش مصنوعی: دل آدمی هرگز سیراب نمیشود، حتی اگر به جیحون زیبا نگهبانش قدم بزند. پس اصلاً چه فایدهای دارد که با وعدههای فریبنده او را فریب دهی؟
هوش مصنوعی: چشمهای ما در غیاب تو تاریک شدهاند، تو با چه ترفندی میخواهی ما را فریب دهی؟
هوش مصنوعی: ای دوست، دعا کردن برای ما یک وظیفه است. چرا ما را با دعاهای تو فریب میزنی؟
هوش مصنوعی: کسی را که به او امنیت و آرامش دادهای، با ترس و امید چه افسانهای میسازی؟
هوش مصنوعی: تو به من گفتی که به حکم خدا راضی باش، اما چرا به ما فریب میدهی در مورد قضا و قدر؟
هوش مصنوعی: درد ما به گونهای است که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، پس چرا به ما وعدهی درمان میدهی؟
هوش مصنوعی: وقتی که خود را به تنهایی عادت کردی، چرا با حرفهای خوشایند ما را فریب میدهی؟
هوش مصنوعی: وقتی تو شادی و آرامش ما را زائل کردی، چه فایدهای دارد که به ما وعدههای توخالی میدهی؟
هوش مصنوعی: وقتی که بدون حضور ما به ما توجه میکنی و ما را نوازش میکنی، دیگر چه لزومی دارد که با خود ما بازی کنی و فریبمان بدهی؟
هوش مصنوعی: ای که با زیباییهای خود دل ما را مشغول کردهای، چرا با لباس زیبایت ما را فریب میدهی؟
هوش مصنوعی: سکوت کن، چون فقط تو هستی که میخواهیم و دیگران نمیتوانند ما را فریب دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.