ای دیده راست راست دیده
چون دیده تو کجاست دیده
آن قطره بیوفا چه دیدهست
بحر گهر وفاست دیده
اجری خور توتیا چه بیند
اجری ده توتیاست دیده
ای آنک ز روز و شب برونی
روز و شب مر تو راست دیده
در پرتو آفتاب رویت
در رقص چو ذرههاست دیده
بد بیتو دو دیده دشمن جان
اکنون ز تو جان ماست دیده
ای دیده تان چو دل پریشان
در عین دل شماست دیده
هر دیده جدا جدا از آن است
کز دیده ما جداست دیده
چون دیده خدای را ببیند
گویی که مگر خداست دیده
چون دیده کوه بر حق افتاد
از هر سنگیش خاست دیده
زر شد همه کوه از تجلی
یعنی همه کیمیاست دیده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی قدرت و زیبایی دیدن و تجربهی درونی انسان است. شاعر به چشم (یا دید) اشاره میکند که با نگاه و درک خود به جهان پیرامون مینگرد. او به تأثیرات و احساساتی که دیدن به همراه دارد اشاره میکند، از جمله عشق و وابستگی به معشوق. شاعر همچنین به این نکته میپردازد که دیدهها به نوعی چشم خداوند هستند و در بیداری از خواب و روزمرگی به حقیقتی عمیقتر پی میبرند. در نهایت، شاعر به رابطهی بین دل و دیده اشاره میکند و میگوید که دیدن عمیق میتواند به درک جوهر وجود و کیمیاگری در زندگی منجر شود.
هوش مصنوعی: ای چشم، راستراست به ما نگاه کن، چرا که دیدهی تو کجاست؟
هوش مصنوعی: آن قطره بیوفا که از دریا جدا شده، چه تجربیاتی دارد که بگوید دریا پر از جواهرات و ارزشهاست.
هوش مصنوعی: توتیا که به صورت اجری خورشید را میبیند، چه تفاوتی با اجری در ده توتیاست دارد. در واقع، کسی که در جایی دور از حقیقت است، نمیتواند زیباییها و واقعیات را به درستی تشخیص دهد.
هوش مصنوعی: تو که از روز و شب فراتر رفتهای، برای تو روز و شب معنایی ندارد.
هوش مصنوعی: در نور آفتاب، چهرهات همچون ذراتی که در حال رقصیدن هستند، میدرخشد و توجهها را به خود جلب میکند.
هوش مصنوعی: دوتا چشم من که بدون تو بدحال و ناراحت هستند، اکنون زندگی من به تو وابسته است.
هوش مصنوعی: ای چشمهایتان مثل دل در حال آشفتگی هستند و در عین حال، دل شما هم همین وضعیت را دارد.
هوش مصنوعی: هر چشمی که به چیزی نگاه میکند، احساسات و برداشتهای مخصوص به خود را دارد و این به دلیل این است که ما هر کدام از نظر روحی و ذهنی با یکدیگر متفاوتیم. اگر چیزی از نظر ما دور باشد، میتواند باعث شود که نگاه ما به آن متفاوت از دیگران باشد.
هوش مصنوعی: وقتی کسی چهره خداوند را ببیند، گویی به چشم خود خدا را مشاهده کرده است.
هوش مصنوعی: زمانی که چشم حقیقت را در کوه مشاهده کرد، از هر سنگی که در آن وجود داشت، چیزی پدید آمد.
هوش مصنوعی: تمامی کوهها به خاطر نور و روشنی تجلی، به طلا تبدیل شدند؛ به این معنا که همه چیز در دیدگان ما با ارزش و گرانبها به نظر میرسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.