خوش خرامان میروی ای جان جان بیمن مرو
ای حیات دوستان در بوستان بیمن مرو
ای فلک بیمن مگرد و ای قمر بیمن متاب
ای زمین بیمن مروی و ای زمان بیمن مرو
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بیمن مباش و آن جهان بیمن مرو
ای عیان بیمن مدان و ای زبان بیمن مخوان
ای نظر بیمن مبین و ای روان بیمن مرو
شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بیمن مرو
خار ایمن گشت ز آتش در پناه لطف گل
تو گلی من خار تو در گلستان بیمن مرو
در خم چوگانت میتازم چو چشمت با من است
همچنین در من نگر بیمن مران بیمن مرو
چون حریف شاه باشی ای طرب بیمن منوش
چون به بام شه روی ای پاسبان بیمن مرو
وای آن کس کو در این ره بینشان تو رود
چو نشان من توی ای بینشان بیمن مرو
وای آن کو اندر این ره میرود بیدانشی
دانش راهَم توی ای راهدان بیمن مرو
دیگرانت عشق میخوانند و من سلطان عشق
ای تو بالاتر ز وهم این و آن بیمن مرو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود میگوید که بدون او به جایی نرود و زندگیاش را بیاو تصور نکند. او از زیبایی و اهمیت حضور معشوق در جهان میگوید و تأکید میکند که وجودش تنها با معشوق معنا پیدا میکند. شاعر به وصف عشق و وابستگی عاطفی خود میپردازد و از معشوق میخواهد که به هیچ جا و هیچکس بدون او نرود، چراکه او زندگی و هستی او را کامل میکند. در واقع، این شعر تأکید بر عشق عمیق و لزوم وجود یکدیگر دارد.
هوش مصنوعی: ای جانم، تو با زیبایی و دلربایی در حرکت هستی، اما از کنار من نرو. ای زندگی دوستان، در باغ و بهشت خود، بی من نرو.
هوش مصنوعی: ای آسمان بیمن حرکت نکن و ای ماه بدون من نتاب، ای زمین بدون من نرو و ای زمان بدون من نروید.
هوش مصنوعی: این دنیا در کنار تو زیبا و دلنشین است و دنیای دیگر هم با تو خوب و خوش حال است. اما بدون من در این دنیا نمان و در آن دنیا نیز نرو.
هوش مصنوعی: ای آنچه که عیان و آشکار است، بدون وجود من، به حساب نیاور؛ و ای زبان، بدون من چیزی را نگو؛ و ای نظر، بدون من چیزی را مبین؛ و ای جان، بدون من، نرو.
هوش مصنوعی: در شب، نور ماه چهره مرا روشن میکند. من شبی تاریک هستم و تو همچون ماهی در آسمان، اما بدون من نرو.
هوش مصنوعی: خار به لطف گل، از آتش در امان مانده است. من نیز، مانند آن خار، در کنار تو قرار دارم و از زیباییها و حمایتهای تو بهرهمندم. هرگز از گلشن زندگیام دور نشو، زیرا بدون حضور تو، دلتنگ و بیپناه خواهم شد.
هوش مصنوعی: من در خم چوب دستیات سرشار از شور و شوق میدَوَم، چون چشمانت با من است. همچنین به من نگاه کن و مرا از خود نران، بدون من نرو.
هوش مصنوعی: اگر در کنار شاه قرار داری، ای لذت، بیمن چیزی نخور و اگر بر بام شاه میروی، ای نگهبان، بیمن نرو.
هوش مصنوعی: آه بر آن کسی که در این مسیر بینشانی تو گام بردارد، وقتی که تو خود نشانی از من نیستی. ای بینشان، بدون من مرو.
هوش مصنوعی: آه آن کسی که در این مسیر بدون علم و دانش حرکت میکند! ای راهنمای دانا، بدون من نرو.
هوش مصنوعی: دیگران عشق را تنها یک احساس عادی میدانند، اما من تو را به عنوان پادشاه عشق میپرستم. تو بسیار بالاتر از تصورات و خیالهای دیگران هستی؛ پس بدون من نرو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.