آن وعده که کرده‌ای مرا کو
این جا منم و تو وانما کو
با جمله پلاس خوش نباشد
آن عهد پلاس را وفا کو
لب بسته چو بوبک ربابی
آن داد و گشاد و آن عطا کو
ای وعده تو چو صبح صادق
آن شمع و چراغ و آن ضیا کو
تا چند ز ناسزا و دشنام
آن دلداری و آن سزا کو
خیزید به سوی من کشیدش
ای طایفه یاری شما کو
ای سنگ دلان جواب گویید
کان کان عقیق و کیمیا کو
یا سحر نمود و چشم ما بست
آن ساحر و آن گره گشا کو
یا پر بگشاد و در هوا رفت
ای مرغ ضمیر آن هوا کو
والله که نرفت و رفتنی نیست
ماییم ز خویش رفته ما کو
ماکو به همان طرف که انداخت
ای در کف صنع ما چو ماکو
هین مشک سخن بنه به جو رو
می‌خواندت آب کان سقا کو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساس دلتنگی و ناامیدی شاعر از وفای به وعده‌ها و کم‌توجهی محبوبش می‌پردازد. شاعر به یاد وعده‌های قبلی می‌افتد و با ناامیدی از عدم تحقق آن وعده‌ها سخن می‌گوید. او از محبوب می‌خواهد که پاسخ محبت‌های او را بدهد و از او انتظار دارد که به وعده‌ها و ارتباطی که با هم داشته‌اند وفادار بماند. در این شعر، تصاویری از زیبایی، روشنایی و عشق نیز وجود دارد که نشان‌دهنده عمق ارتباط عاطفی آنهاست. در نهایت، شاعر به جستجوی محبوب خود می‌پردازد و حسرتی عمیق از جدایی احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: به یاد آر وعده‌هایی که به من دادی. اکنون من این جا هستم، اما تو کجایی؟
هوش مصنوعی: با همه خوشی‌ها و زیبایی‌ها، وفای به عهد و پیمان مهم‌تر از این‌هاست.
هوش مصنوعی: چرا لب بسته‌ای و چیزی نمی‌گویی، در حالی که دیگران سخن می‌گویند و آن نعمت را از دست می‌دهند؟
هوش مصنوعی: ای وعده تو مانند صبح روشنی‌بخش است، آن شعله و نور و روشنی کجاست؟
هوش مصنوعی: چرا همچنان باید به ناسزا و دشنام دیگران گوش دهی و صدمه ببینی، در حالی که سزا و پاداش واقعی‌ات در انتظار است؟
هوش مصنوعی: بیدار شوید و به سمت من بیایید، ای گروه! کجا هستید که مرا یاری کنید؟
هوش مصنوعی: ای دل‌های سنگین و بی‌احساس، پاسخ دهید که آن عقیق و کیمیا کجاست؟
هوش مصنوعی: یا اینکه آن جادوگر، در سحر خود چشمان ما را بسته و ما به دنبال کسی هستیم که آن گره را بگشاید.
هوش مصنوعی: ای مرغ دل، یا پرواز کن و به آسمان برو، یا بگو آن آسمان کجاست؟
هوش مصنوعی: به‌خدا قسم که ما از خودمان رفته‌ایم و دیگر نخواهیم رفت. ما کی هستیم که به‌دنبال خودمان باشیم؟
هوش مصنوعی: ماکو به سمت همان جایی که تو به آن پرتاب کردی، در دست ما به همان شکل و حالتی است که ماکو دارد.
هوش مصنوعی: به جلو برو و صحبت‌های خوب و شیرین را بیان کن، چون صدای آب زلال تو را به سمت سقا و نوشیدن می‌خواند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.