نَحْنُ إِلَیٰ سَیِّدِنَا رَاجِعُون
طَیِّبَةَ النَّفْسِ بِهِ طَائِعُون
سَیِّدُنَا یُصْبِحُ یَبْتَاعُنَا
أَنْفُسَنَا نَحْنُ لَهُ بَائِعُون
یَفْسُدُ إِنْ جَاعَ إِلَیٰ مَأْکَلٍ
نَحْنُ إِلَیٰ نَظْرَتِهِ جَائِعُون
سَوْفَ تُلَاقِیهِ بِمِیعَادِهِ
تَحْسَِبُ أَنَّا أَبَدًا ضَائِعُون؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به محبت و ارادت به یک رهبر (سید) اشاره دارد. در آن بیان می‌شود که ما با کمال رغبت و رضایت به او وابسته‌ایم و حاضر به خدمت‌گذاری هستیم. همچنین به عشق و نیاز به نگاه او اشاره می‌کند و به این نکته می‌پردازد که حتی در سختی‌ها به او امیدواریم و همیشه وفادار خواهیم ماند. نهایتاً، به این نکته اشاره می‌کند که هیچ گاه نمی‌گذاریم ارتباط و ارادت‌مان به او از بین برود.
ما بازگشتنی به آقایمانیم، با طیٖب نفس (رضایت خاطر، سازگاری) با خودش فرمانبرانیم
آقایمان صبح ما را می‌خَرَد، ما فروشندگانِ خودمان به اوییم
اگر به یک خوراک گرسنه شود، فاسد می‌شود، ما گرسنهٔ نگاهش هستیم (در فارسی در اصطلاح می‌گویند: ما تشنهٔ نگاهش هستیم.)
در وعده‌گاهش ملاقاتش خواهی کرد، فکر می‌کنی که قطعا ما گرسنگان (یا گمشدگان یا تباه‌شدگان؟) هستیم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.