باز شکستند خلق سلسله یا مسلمین
باز درافکند عشق غلغله یا مسلمین
دشمن جان‌های ماست دوستی دوستان
مادر فتنه شده‌ست حامله یا مسلمین
آفت عالم شده‌ست ماه‌رخی زهره‌سوز
فتنهٔ آدم شده‌ست سنبله یا مسلمین
لاف ز شه می‌زند سکّه ز مه می‌زند
بر سر ره می‌زند قافله یا مسلمین
ای شده شب روز ما، زآنک دل‌افروز ما
از رخ ما برفروخت مشعله یا مسلمین
چون خرد نیک پی در چله شد پیش وی
جوش برآرد چو می در چله یا مسلمین
عشق چو آمد پدید عقل گریبان درید
از پی بی‌دل رسید مشغله یا مسلمین
بدگهری کو ز جهل تاج شهان را بماند
بر دُم گاوان شود زنگله یا مسلمین
ناله ز هجر و زوال خاست ز ذوق وصال
دانک بسی شکرهاست در گله یا مسلمین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف وضعیت اسف‌بار و فتنه‌انگیز جامعه مسلمین می‌پردازد. شاعر به تضاد عشق و دوستی، و در عین حال خطرات آن اشاره می‌کند. او به وجود دشمنان در میان دوستان و مشکلات ناشی از فتنه‌ها و جهالت‌ها اشاره کرده و می‌گوید که عشق، عقل را تحت تأثیر قرار می‌دهد و موجب بروز چالش‌ها و دردهایی می‌شود. در نهایت، شاعر با ناله از جدایی و زوال، بر این نکته تأکید دارد که در دل این دردها و مشکلات، شکرگزاری و بیداری نیز وجود دارد.
هوش مصنوعی: مردم بار دیگر سلسله عشق و محبت را گسسته‌اند و عشق همه جا را پر کرده است، ای مسلمانان.
هوش مصنوعی: دشمنان جان ما همان دوستان ما هستند و همیشه دوستی آنها مشکلاتی برای مسلمانان ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: جهان تحت تأثیر زیبایی و جذابیت یک چهره دلربا قرار گرفته و این جذبه سبب ایجاد مشکلات و فتنه‌هایی برای انسان‌ها شده است. در این بین، مسلمانان نیز به نوعی متاثر از این وضعیت قرار گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: سکه‌ای که نشان شه است را به رخ می‌کشد و از زیبایی مه نیز یاد می‌کند، در حالی که بر سر راهی که قافله یا مسلمانان در آن حرکت می‌کنند، تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: شب و روز ما به خاطر دل‌افروزی تو سپری می‌شود؛ زیرا چهره‌ات همچون مشعلی روشنایی‌بخش برای ماست، ای مسلمانان.
هوش مصنوعی: زمانی که عقل و خرد به کمال رسید، مانند شرابی که در ظرف جای دارد، از خود جوش و خروش نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: وقتی عشق ظاهر می‌شود، عقل از دست می‌رود و انسان به دنبال محبت و جذابیت می‌افتد و از مسائل دیگر غافل می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این موضوع پرداخته است که اگر کسی به خاطر نادانی و بی‌خبری مقام و عنوانی را به دست آورد، در نهایت به ذلت و سقوط دچار می‌شود. در اینجا، اشاره می‌شود که تاج و مقام به مانند بار سنگینی است که بر دوش او قرار دارد و می‌تواند او را به قهری و زشتی دچار کند. در واقع، نادانی موجب می‌شود که افراد به جایی برسند که نه تنها به خود لطمه می‌زنند، بلکه موجب آبروریزی اجتماع نیز می‌شوند.
هوش مصنوعی: ناله و گریه به خاطر جدایی و نابودی به خاطر لذت و حس وصلی بلند شده است؛ چرا که در دل مدعیان ایمان، بسیار شکر و سپاس وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.