رو قرار از دل مستان بستان
رو خراج از گل بستان بستان
کله مه ز سر مه برگیر
گرو گل ز گلستان بستان
سخن جان رهی گفتی دوش
آن توست آن هله بستان بستان
ای که در باغ رخش ره بردی
گل تازه به زمستان بستان
ای که از ناز شهان میترسی
طفل عشقی سر پستان بستان
دل قوی دار چو دلبر خواهی
دل خود از دل سستان بستان
چابک و چست رو اندر ره عشق
مهره را از کف چستان بستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تصاویری از باغ و گل، دعوت به عشق و شجاعت در پیگیری آن میکند. شاعر به مخاطب میگوید که در این راه باید دل قوی داشته باشد و از زیباییهای زندگی لذت ببرد. او از عشق به عنوان گلی تازه در زمستان یاد میکند و تأکید دارد که برای دستیابی به عشق و زیبایی، باید تلاش کرد و از موانع نترسید. این اثر به حس و حال عاشقانه و جستجوی خوشبختی در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به دل شاد و سرزنده مستان تو رسیدهای، پس از زیبایی و لذت زندگی بهرهبرداری کن و از گلهای باغ زندگی حداکثر استفاده را ببر.
هوش مصنوعی: عزیزم، از زیبایی و طراوتی که در دنیا وجود دارد لذت ببر و زیباییهای زندگی را فراموش نکن.
هوش مصنوعی: در شب گذشته، از جان سخن گفتم و این کلامی که گفتم تنها متعلق به توست. پس بیا و از آن بهرهمند شو.
هوش مصنوعی: ای کسی که در باغ زیباییات، در زمستان، گل تازهای را شکوفا میکنی.
هوش مصنوعی: ای کسی که از لذتهای زیبا و دلربا میترسی، ای عاشق، از محبت و عشق بهرهمند شو.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی محبوب خود را به دست آوری، دل قوی داشته باش و از دلهایی که دیگران از آنها خسته شدهاند، دل خود را بگیر.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق باید با سرعت و چابکی حرکت کرد، مانند مهرهای که از دست گرفته شده و باید آن را رها کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.