باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
بازگشادیم خوش بال و پر جان خویش
باز سعادت رسید دامن ما را کشید
بر سر گردون زدیم خیمه و ایوان خویش
دیده دیو و پری دید ز ما سروری
هدهد جان بازگشت سوی سلیمان خویش
ساقی مستان ما شد شکرستان ما
یوسف جان برگشاد جعد پریشان خویش
دوش مرا گفت یار چونی از این روزگار
چون بود آن کس که دید دولت خندان خویش
آن شکری را که هیچ مصر ندیدش به خواب
شکر که من یافتم در بن دندان خویش
بی‌زر و سر سروریم بی‌حشمی مهتریم
قند و شکر می‌خوریم در شکرستان خویش
تو زر بس نادری نیست کست مشتری
صنعت آن زرگری رو به سوی کان خویش
دور قمر عمرها ناقص و کوته بود
عمر درازی نهاد یار به دوران خویش
دل سوی تبریز رفت در هوس شمس دین
رو رو ای دل بجو زر به حرمدان خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بازگشت به سلطانی و سعادت دوباره اشاره می‌کند. او با آسودگی خاطر از نعمت‌ها و زیبایی‌های زندگی می‌گوید و از بازگشت هدهد به سوی سلیمان یاد می‌کند. عشق و شادی در دل او جاری است و از زندگی مرفه و شیرین خود لذت می‌برد. شاعر بر این باور است که بی‌نیازی از زر و مال دنیوی، او را سرشار از شادی و رضایت کرده است. همچنین، اشاره‌ای به دوستش دارد که در مورد حال و روزگار می‌پرسد و آرزوی یافتم نعمت‌ها را در دل دارد. در نهایت، دل او به یاد شمس دین تبریز پر می‌کشد و به دنبال گنجی در زندگی می‌گردد.
هوش مصنوعی: ما دوباره به درگاه پادشاه خود فرود آمدیم و با سر و بالی خوش، جان تازه‌ای را آغاز کردیم.
هوش مصنوعی: سعادت دوباره به سراغ ما آمد و ما در اوج خوشبختی چادر و کلبه‌مان را برپا کردیم.
هوش مصنوعی: چشم دیو و پری، از ما سلطنت هدهد را مشاهده کرد و جان آن پرنده به سمت سلیمان خود بازگشت.
هوش مصنوعی: ای ساقی، خوش‌نوشی ما به شیرینی شکر تبدیل شده است. یوسف جان (محبوب من) با باز کردن در موهای درهم و برهمش، دل ما را شاد کرده است.
هوش مصنوعی: دیروز دوست من از حال و روزم پرسید و گفت چطورم. آیا کسی را دیده‌ام که خوشبختی و شادمانی‌اش را تجربه کند؟
هوش مصنوعی: شکری که هیچ‌کس آن را حتی در خواب هم ندید، من در عمق دندان‌های خود پیدا کردم.
هوش مصنوعی: ما بدون ثروت و مقام، احساس بزرگی و سروری داریم. هرچند که از لحاظ ظاهری فاقد قدرت هستیم، اما در دل و ذوق خود، مانند کسانی هستیم که در سرزمین شکر و شیرینی زندگی می‌کنند و از لذت‌های آن بهره‌مند می‌شویم.
هوش مصنوعی: به طور ساده، این بیت می‌گوید که تو قیمت و ارزش خاصی داری، اما اگر به دنبال مهارت و توانایی‌های خودت باشی و به سوی منابع خودت بروی، به نتایج بهتری خواهی رسید. در واقع، باید به خودت و توانایی‌هایت اعتماد کنی و مسیر درستی را انتخاب کنی.
هوش مصنوعی: عمر قمر به طور طبیعی و معمولی کوتاه و ناتمام بود، اما دوست با محبت و صمیمی بودنش، طول عمر را به زندگی‌اش اضافه کرد.
هوش مصنوعی: دل به سمت تبریز شتافت و در آرزوی شمس دین است. ای دل، به دنبال گنجی باش که در خویش نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
آیت بختت نمود از عز برهان خویش
سیرت زیبات یافت از خط سامان خویش
داد مرا جان تو باده ای از جان خویش
کفر مرا کرد گوهر ایمان خویش
حضرت او نیم شب گوید کای بوالعجب
هیچ مکن آشکار ،پنهان خویش
گرچه تو آلوده ای ،بنده ما بوده ای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.