گر جان به جز تو خواهد از خویش برکنیمش
ور چرخ سرکش آید بر همدگر زنیمش
گر رخت خویش خواهد ما رخت او دهیمش
ور قلعه‌ها درآید ویرانه‌ها کنیمش
گر این جهان چو جانست ما جان جان جانیم
ور این فلک سر آمد ما چشم روشنیمش
بیخ درخت خاکست وین چرخ شاخ و برگش
عالم درخت زیتون ما همچو روغنیمش
چون عشق شمس تبریز آهن ربای باشد
ما بر طریق خدمت مانند آهنیمش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و وابستگی عمیق به "شمس تبریز" است. شاعر می‌گوید اگر کسی بخواهد از او جدا شود، او را از خود دور می‌کند. در صورت بروز مشکلات، آنان به یکدیگر یاری خواهند رساند. شاعر همچنین تأکید می‌کند که اگر جهان به دنبال چیزی باشد، آنها نیز مانند جان برای یکدیگر هستند. درخت زیتون نماد پایداری و دوام است و آنها در خدمت عشق و محبت همواره حاضرند. به‌طور کلی، شعر به عشق، وفاداری و اتصال عمیق میان عاشق و معشوق اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر جان من تنها به خاطر تو باشد، آن را از خود جدا می‌کنم و اگر روزگار ناسازگار به ما آسیب برساند، به همدیگر می‌زنیم و مقاومت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اگر او لباس خود را بخواهد، ما هم لباس او را به او می‌دهیم. اگر به قلعه‌ها وارد شود، ما آنها را ویران می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اگر این جهان مانند جان است، ما روح آن جهان هستیم و اگر آسمان به پایان برسد، ما زیبایی آن را خواهیم دید.
هوش مصنوعی: بیخ درخت به خاک نیاز دارد و این چرخ زندگی، شاخ و برگ اوست. جهانی که به ما مرتبط است، مانند روغنی است که از درخت زیتون به دست می‌آید. ما نیز مانند آن روغن هستیم.
هوش مصنوعی: چون عشق شمس تبریز مانند یک آهنربا است، ما در مسیر خدمت به او همچون آهن هستیم که به آهنربا جذب می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.