بخش ۴۹ - در تفسیر قول مصطفی علیه‌السلام من جعل الهموم هما واحدا کفاه الله سائر همومه و من تفرقت به الهموم لا یبالی الله فی ای واد اهلکه
هوش را توزیع کردی بر جهات
می‌نیرزد تره‌ای آن ترهات
آب هش را می‌کشد هر بیخ خار
آب هوشت چون رسد سوی ثمار
هین بزن آن شاخ بد را خو کنش
آب ده این شاخ خوش را نو کنش
هر دو سبزند این زمان آخر نگر
کین شود باطل از آن روید ثمر
آب باغ این را حلال آن را حرام
فرق را آخر ببینی والسلام
عدل چه بود آب ده اشجار را
ظلم چه بود آب دادن خار را
عدل وضع نعمتی در موضعش
نه بهر بیخی که باشد آبکش
ظلم چه بود وضع در ناموضعی
که نباشد جز بلا را منبعی
نعمت حق را به جان و عقل ده
نه به طبع پر زحیر پر گره
بار کن بیگار غم را بر تنت
بر دل و جان کم نه آن جان کندنت
بر سر عیسی نهاده تنگ بار
خر سکیزه می‌زند در مرغزار
سرمه را در گوش کردن شرط نیست
کار دل را جستن از تن شرط نیست
گر دلی رو ناز کن خواری مکش
ور تنی شکر منوش و زهر چش
زهر تن را نافعست و قند بد
تن همان بهتر که باشد بی‌مدد
هیزم دوزخ تنست و کم کنش
ور بروید هیزمی رو بر کنش
ورنه حمال حطب باشی حطب
در دو عالم هم‌چو جفت بولهب
از حطب بشناس شاخ سدره را
گرچه هر دو سبز باشند ای فتی
اصل آن شاخست هفتم آسمان
اصل این شاخست از نار و دخان
هست مانندا به صورت پیش حس
که غلط‌بینست چشم و کیش حس
هست آن پیدا به پیش چشم دل
جهد کن سوی دل آ جهد المقل
ور نداری پا بجنبان خویش را
تا ببینی هر کم و هر بیش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن شاعر به موضوع هوش و درک انسان اشاره می‌کند و می‌گوید که هوش باید بر اساس دانش و درک واقعی توزیع شود. او به تفاوت بین چیزهای مفید و مضر می‌پردازد و بیان می‌کند که آب (به عنوان نماد دانش و آگاهی) باید به درختانی که ثمربخش هستند، داده شود و نه به خارها که بی فایده‌اند.
شاعر به عدالت در توزیع نعمت‌ها تأکید دارد و می‌گوید که نعمت‌های الهی باید در مکان‌های مناسب قرار گیرند، و ظلم به معنی دادن نعمت‌ها به جاهای نامناسب است.
وی همچنین به انسان‌ها توصیه می‌کند که نعمت‌های حق را به جان و عقل خود بسپارند و نه به جسم پر زحمت و گره‌دار. او تأکید دارد که درک عمیق و توجه به دل مهم‌تر از ظاهر است، و باید تلاش کرد تا به معانی واقعی زندگی دست یافت.
در نهایت، شاعر به خوانندگان یادآوری می‌کند که باید مراقب تشابهات ظاهری باشند و به عمق وجودی چیزها توجه کنند تا حقیقت را درک کنند.
هوش مصنوعی: شما هوش و تلاش خود را در جهات مختلف تقسیم کرده‌اید، اما این کار ارزشی ندارد و مانند چیدن تره‌ای بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: آب هشیاری تو را به سمت میوه و هدف‌های خوب می‌برد، اما اگر بی‌خبر و غافل بمانی، مثل خارها به تو آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: زود بر روی آن شاخ بد فشار بیاور و آن را به آب بسپار تا این شاخ خوب را تازه و نو کنی.
هوش مصنوعی: در این لحظه، هر دو طرف زندگی در حال سبز شدن و حیات هستند، اما باید دقت کرد که این وضعیت در نهایت به ثمر می‌رسد و باطل نخواهد شد.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که برخی چیزها برای ما مجاز و برخی دیگر ممنوع هستند. در نهایت، با تفکیک آنها می‌توانیم به درستی تصمیم بگیریم و به نتیجه‌ای ساده و روشن برسیم.
هوش مصنوعی: عدالت به معنای آن است که درختان به حق خود از آب دسترسی پیدا کنند، اما ظلم این است که خارها به این آب دسترسی یابند.
هوش مصنوعی: عدالت مانند نعمتی است که باید در جای درست خود قرار گیرد و نه اینکه برای کسی که به آن اهمیتی نمی‌دهد، مانند آبکشی بی‌هوده باشد.
هوش مصنوعی: ظلم در جایی که جز درد و رنج منبع دیگری وجود ندارد، چه معنایی دارد؟
هوش مصنوعی: نعمت الهی را با جان و عقل بپذیر نه به وسوسه‌های نفس و هوای نفس که پر از مشکلات و پیچیدگی‌هاست.
هوش مصنوعی: بار سنگین غم را بر دوش بگذار و بر دل و جانت بکش، اما نه به گونه‌ای که جانت را به خطر بیندازد.
هوش مصنوعی: در دشت سبز، خر سکیزه را بر دوش عیسی گذاشته و در حال رفتن به سمت دشت است.
هوش مصنوعی: استفاده از سرمه برای آرایش و زیبا کردن چشم‌ها نیازمند شرایط خاصی نیست و برای قلب و روح آدمی نیز نیازی به جدا کردن از جسم نیست.
هوش مصنوعی: اگر دلی را به ناز و محبت بخواهی، به او بی‌احترامی نکن و اگر بدنی را زیبا دیدی، از شیرینی آن لذت ببر و زهر را فراموش کن.
هوش مصنوعی: زهر در بدن مفید است و شکر هم برای بدن خوب است، اما بهتر است که انسان بدون هیچ کمکی باشد.
هوش مصنوعی: اگر هیزم دوزخ پوست بدن توست و اگر بخواهی از آتش عذاب بگریزی، باید از وجود خودت کم کنی و یا اگر برود، باید به سراغ هیزم جدیدی بروی تا از شرش رهایی یابی.
هوش مصنوعی: اگر شغلت حمل چوب باشد، در این دو عالم هم مثل جفت باه باشی.
هوش مصنوعی: از چوب می‌توان فهمید که درخت سدرة المنتهی چگونه است، هرچند که هر دو به رنگ سبز باشند، ای جوان.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ریشه و جوهر اصلی چیزی، به عرش یا بلندترین نقطه آسمان نسبت داده می‌شود و این ریشه به آتش و دود مربوط است. به نوعی می‌خواهد بگوید که سرچشمه اصلی، از عناصر پرقدرت و شگرفی مانند آتش و دود نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: چشم و حواسی که داریم، نمی‌توانند آنچه را که به شکل و ظاهر می‌بینیم، به طور دقیق درک کنند و ما را به اشتباه می‌اندازند.
هوش مصنوعی: آنچه برای دل واضح و روشن است، باید به آن توجه کرد. به دل خود رو کن و تلاش کن تا به عمق احساسات و درک درونی خود برسی.
هوش مصنوعی: اگر قدمی برنداری و تحرکی نداشته باشی، هر آنچه را که هست، نه کم و نه زیاد، نخواهی دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.