یک سپد پر نان ترا بر فرق سر
تو همی خواهی لب نان در به در
در سر خود پیچ هل خیرهسری
رو در دل زن چرا بر هر دری
تا بزانویی میان آبِ جو
غافل از خود زین و آن تو آبجو
پیش آب و پس هم آب با مدد
چشمها را پیش سد و خلف سد
اسپ زیر ران و فارس اسپجو
چیست این گفت اسپ لیکن اسپ کو
هی نه اسپست این به زیر تو پدید
گفت آری لیک خود اسپی که دید
مست آب و پیش روی اوست آن
اندر آب و بیخبر ز آب روان
چون گهر در بحر گوید بحر کو
وآن خیال چون صدف دیوار او
گفتن آن کو حجابش میشود
ابر تاب آفتابش میشود
بند چشم اوست هم چشم بدش
عین رفع سد او گشته سدش
بند گوش او شده هم هوش او
هوش با حق دار ای مدهوش او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف انسانی میپردازد که در جستجوی نان و نیازهای اولیهاش است، اما در حین تلاش برای رسیدن به آن، خود را غافل از واقعیتها و ارتباطات خویش مییابد. او تلاش میکند به خواستههای خود برسد ولی در این مسیر، بسیاری از چیزها را که باید درک کند، نادیده میگیرد. همچنین، شعر به مفهوم نادانی و بیخبری انسان از حقیقتهای اطرافش اشاره دارد. در نهایت، اخیراً به نوعی شناخت و آگاهی میرسد که همان هوشیاری نسبت به خود و حقایق زندگیاش است.
هوش مصنوعی: تو میخواهی بر سرت نانی بهسان سپر بگذاری، در حالی که خودت در جستجوی نان هستی و در کوچهها سرگردانی.
هوش مصنوعی: در دل خود فکر و خیال میکنی و به خاطر این بیپروایی، به هر چیزی توجه میکنی.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تا زمانی که با آب زلال و شفاف سر و کار داری و از خود پرت هستی، با این حال تو هم در این آب زلال به تأمل و تفکر مشغول هستی. یعنی در حالی که درگیر محیطی هستی، خود را فراموش کردی و به وضعیت کنونی توجه نمیکنی.
هوش مصنوعی: قبل و بعد از آب، با کمک نگاهها، چشمان را به جلوی سد و پشت سد هدایت کن.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در دنیای شگفتانگیز و پر از شگفتیهای زندگی، باید بدانیم که هر چیز ظاهری که میبینیم، ممکن است معنای عمیقتری داشته باشد. در واقع، آنچه که در نگاه اول به نظر میرسد، ممکن است فقط سطحی باشد و باید بیشتر کاوش کنیم تا واقعیتها را کشف کنیم.
هوش مصنوعی: هیچ چیز زیر پای تو پدیدار نیست، او گفت: بله، اما خود اسبی که دیدی.
هوش مصنوعی: فردی در حال نوشیدن آب است و در همان حال، آبی که زیر پایش در حال حرکت است را نمیبیند و از آن غافل است.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن یک احساس و مفهوم عمیق است. در آن، گوهری را در دریا تصور میکنیم که از دریا میپرسد: "کجایی؟" و در عین حال، خیال و ذهن ما را به مانند صدفی میبیند که دیواری برای خود ساخته است. این تصویر به ما یادآوری میکند که در عمق وجود ما گنجهای بسیاری وجود دارد، اما گاهی اوقات ما از آنها غافل میشویم یا مانع از دسترسی به آنها میشویم.
هوش مصنوعی: اگر کسی چیزی بگوید که باعث حجاب و مانع تابش نور حقیقت شود، در واقع آن حقیقت را میپوشاند و نمیگذارد نور آن به روشنی بتابد.
هوش مصنوعی: چشمان او به قدری زیبا و جادویی است که میتواند جایگاه و مانع بدیها را از میان بردارد. نگاه او به مانند سدی عمل میکند که هر چیز بد را دور میکند و مسیر را برای خوبیها باز میسازد.
هوش مصنوعی: گوش او به شنیدن حق گوش داده و تفکر او نیز با حق همراه شده است، ای کسی که در دنیا غرق در شگفتی هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.