مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر پنجم
»
بخش ۱۶۷ - حجت منکران آخرت و بیان ضعف آن حجت زیرا حجت ایشان به دین باز میگردد کی غیر این نمیبینیم
حجتش اینست گوید هر دمی
گر بدی چیزی دگر هم دیدمی
گر نبیند کودکی احوال عقل
عاقلی هرگز کند از عقل نقل
ور نبیند عاقلی احوال عشق
کم نگردد ماه نیکوفال عشق
حسن یوسف دیدهٔ اخوان ندید
از دل یعقوب کی شد ناپدید
مر عصا را چشم موسی چوب دید
چشم غیبی افعی و آشوب دید
چشم سر با چشم سر در جنگ بود
غالب آمد چشم سر حجت نمود
چشم موسی دست خود را دست دید
پیش چشم غیب نوری بد پدید
این سخن پایان ندارد در کمال
پیش هر محروم باشد چون خیال
چون حقیقت پیش او فرج و گلوست
کم بیان کن پیش او اسرار دوست
پیش ما فرج و گلو باشد خیال
لاجرم هر دم نماید جان جمال
هر که را فرج و گلو آیین و خوست
آن لکم دین ولی دین بهر اوست
با چنان انکار کوته کن سخن
احمدا کم گوی با گبر کهن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان نکاتی درباره مشاهده و دقت در درک حقیقت میپردازد. شاعر بیان میکند که اگر کسی چیزی را نبیند، منطقی نیست که از آن نقل کند. حتی اگر کودک احوال عقل را نبیند، عاقل نمیتواند از عقل خود صرفنظر کند. احساسات و عشق هم در این زمینه مشابه هستند؛ حتی اگر فردی عشق را نبیند، یعنی آن را انکار کند، عشق کمرنگ نمیشود.
در ادامه، به داستان موسی و عصایش اشاره میشود؛ او با چشم خود یک چوب میبیند، اما با چشم باطنیاش واقعیت را میفهمد. این تفاوت در دیدن نشاندهنده لزوم بهرهبرداری از چشم باطن برای درک حقیقت است.
شاعر تأکید میکند که درک حقیقت پیش هر کسی بهگونهای متفاوت است و کسانی که از درک بالاتری برخوردارند، باید در کمال احتیاط با دیگران سخن بگویند. در نهایت، به این نکته اشاره میشود که حقیقت در بسیاری از موارد برای کسانی که درک کمتری دارند، به صورت خیال و توهم جلوه میکند.
هوش مصنوعی: حجت او این است که هر لحظه ممکن است چیزی جدیدی ببینم، حتی اگر قبلاً چیزی بدی مشاهده کرده باشم.
هوش مصنوعی: اگر کودک حال و احوال عقل و درک بزرگترها را نبیند، هرگز نمیتواند از عقل و درک آنها چیزی یاد بگیرد یا آن را نقل کند.
هوش مصنوعی: اگر فردی عاقل احوال عشق را درک نکند، عشق او را از درک ماه نیکو جلوهاش بینصیب میکند.
هوش مصنوعی: زیبایی یوسف هرگز از چشم برادرانش دور نشد، همانطور که دل یعقوب هرگز از یاد او نرفت.
هوش مصنوعی: چشم موسی به عصا نگریست و آن را چوبی معمولی دید، اما در واقع چشم غیبی او افعی و دگرگونیهای خطرناک را مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: چشم ظاهری با چشم ظاهری در نبرد بود و سرانجام، چشم ظاهری توانست برتری یافته و دلیل آورد.
هوش مصنوعی: موسی با چشمان خود دستش را دید، اما در برابر دید غیبی نوری نمایان شد.
هوش مصنوعی: این گفتوگو پایانی ندارد و در کمال، هر کسی که از آن محروم باشد، مانند یک خیال است.
هوش مصنوعی: وقتی که حقیقت در مقابل او قرار دارد، مثل دروازهای برای گشایش و رهایی است. پس بهتر است که اسرار دوست را در حضور او کمتر بیان کنی.
هوش مصنوعی: در نزد ما، هر لحظه آزادی و اوج خوشبختی در خیال نقش میبندد و این خیال، جان و روح ما را به زیبایی میآراید.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگیاش تغییر و ازادی و آرامش را دنبال کند، در واقع به دنبال دین و اصول معنوی است، زیرا دین واقعی برای اوست و او را در این مسیر یاری میکند.
هوش مصنوعی: با فردی احمق و نادان به بحث نپرداز و صحبتهای خود را کم کن، زیرا او درک مناسبی ندارد. همچنین از بحث با شخصی قدیمی و بیفایده نیز اجتناب کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.