|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تضاد میان ظاهر و باطن اشاره دارد. در ابتدا به مسأله فریبندگی و زیبایی‌های ظاهری اشاره می‌کند که ممکن است به مانند یک بهار زیبا باشد، اما در حقیقت زیر این ظاهر زیبا، واقعیت‌های ناخوشایند و زشتی نهفته است. در قسمت‌های بعدی به کرم و فساد در درخت و همچنین به سرگین اشاره می‌شود که بیانگر وجود ناخالصی‌ها و زشتی‌ها در زندگی است. به طور کلی، پیام این ابیات این است که نباید تنها به ظاهر اهمیت داد، بلکه باید به باطن و حقیقت نیز توجه کرد.
هوش مصنوعی: اگر قسم او خاکست باشد، پس خواهی دید که در دی (زمستان) یا بهار، خاک به چه حالتی درمی‌آید. مانند اینکه خاک را همچون نوشیدنی در نظر بگیری و او را مانند ماری ببینی.
هوش مصنوعی: در میان درخت، کرم چوب به دیگر حشرات می‌گوید که چه کسی می‌تواند چنین شیرینی و خوشمزه‌گی را داشته باشد.
هوش مصنوعی: کرم و مگس فقط در شرایط نامناسب و کثیفی زندگی می‌کنند و نمی‌توانند چیزی جز زشتی و آلودگی را بشناسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.