مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر سوم
»
بخش ۶۴ - دوم بار وهم افکندن کودکان استاد را کی او را از قرآن خواندن ما درد سر افزاید
گفت آن زیرک که ای قوم پسند
درس خوانید و کنید آوا بلند
چون همی‌خواندند گفت ای کودکان
بانگ ما استاد را دارد زیان
درد سر افزاید استا را ز بانگ
ارزد این کو درد یابد بهر دانگ
گفت استا راست می‌گوید روید
درد سر افزون شدم بیرون شوید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، یک فرد دانا به گروهی از کودکان می‌گوید که درس بخوانند و صدای بلندی داشته باشند. او به آنها می‌آموزد که وقتی در کلاس درس به صدا در می‌آیند، ممکن است برای معلم دردسر ایجاد کنند. او به کودکان توصیه می‌کند که اگر صدای آنها باعث زحمت معلم می‌شود، بهتر است که از کلاس خارج شوند تا معلم با آرامش به تدریس بپردازد.
هوش مصنوعی: یک شخص زیرک به مردم می‌گوید: شما باید درس بخوانید و صدایتان را بلند کنید تا مورد توجه قرار گیرید.
هوش مصنوعی: وقتی آنها شروع به خواندن کردند، گفت: ای بچه‌ها، صدای ما به استاد آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: اگر دردی به معلم برسد، به خاطر صدای قاعده‌ای که باید رعایت شود، آن درد بیشتر می‌شود. در واقع، کسی که درد می‌کشد، به خاطر گرفتن درسی از آن تجربیات، باید از صدای آن درس بهره‌برداری کند.
هوش مصنوعی: استاد گفته راست می‌گوید، اگر به درستی پیش بروید، مشکلات بیشتری برایتان پیش خواهد آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.