گفت او ای ناصحان من بی ندم
از جهان زندگی سیر آمدم
منبلیام زخم جو و زخمخواه
عافیت کم جوی از منبل براه
منبلی نی کو بود خود برگجو
منبلیام لاابالی مرگجو
منبلی نی کو به کف پول آورد
منبلی چستی کزین پل بگذرد
آن نه کو بر هر دکانی بر زند
بل جهد از کون و کانی بر زند
مرگ شیرین گشت و نقلم زین سرا
چون قفس هشتن پریدن مرغ را
آن قفس که هست عین باغ در
مرغ میبیند گلستان و شجر
جوق مرغان از برون گرد قفس
خوش همیخوانند ز آزادی قصص
مرغ را اندر قفس زان سبزهزار
نه خورش ماندست و نه صبر و قرار
سر ز هر سوراخ بیرون میکند
تا بود کین بند از پا برکند
چون دل و جانش چنین بیرون بود
آن قفس را در گشایی چون بود
نه چنان مرغ قفس در اندهان
گرد بر گردش به حلقه گربگان
کی بود او را درین خوف و حزن
آرزوی از قفس بیرون شدن
او همیخواهد کزین ناخوش حصص
صد قفس باشد بگرد این قفس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان حالتی از ناامیدی و خستگی از زندگی میپردازد. او از زخمها و دردهای ناشی از تقاضاها و خواستههای دیگران رنج میبرد و به دنبال آرامش نیست. او خود را مانند مرغی در قفس توصیف میکند که به باغ و گلستان نگاه میکند اما قادر به پرواز و رهایی نیست. شاعر به آزادی و خروج از قفس فکر میکند و نشان میدهد که این آرزو نمیتواند تنها مربوط به او باشد، بلکه بسیاری دیگر نیز در جستجوی آزادی و رهایی از محدودیتها هستند. این اثر نشاندهنده تضاد میان آرزوها و محدودیتهای زندگی است.
هوش مصنوعی: او میگوید ای مشاوران، من بیاحساس از زندگی این دنیا به ستوه آمدهام.
هوش مصنوعی: من خسته و آسیبدیدهام از تنشها و دشواریها، و به دنبال آرامش و راحتی هستم. از من انتظاری جز آرامش نداشته باش.
هوش مصنوعی: من مانند نی نیستم که به دنبال برگهایش بروم؛ من بیخیال و بدون دغدغه، دنبال مرگ هستم.
هوش مصنوعی: کسی که سستعزم و بیتحرک باشد، هرگز نمیتواند به مال و ثروت دست یابد. اما کسی که فعال و با اراده است، میتواند از موانع عبور کند و موفق شود.
هوش مصنوعی: او کسی نیست که فقط برای هر کسب و کاری تلاش کند، بلکه کوشش او از نقاط بالاتر و عمیقتر سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: مرگ به چیزی شیرین تبدیل شد و وقتی من از این خانه خارج شدم، مانند پرندهای بودم که از قفسی آزاد شده است.
هوش مصنوعی: مرغی که درون قفس است، با چشمانش باغ و گل و درختان را میبیند و احساس میکند که قفسش همانند باغ است.
هوش مصنوعی: پرندگان بیرون قفس با شادی و آزادی آواز میخوانند و داستانهایی از آزادی را روایت میکنند.
هوش مصنوعی: پرندهای که در قفس است، نه میتواند از خورشید لذت ببرد و نه آرامش و راحتی دارد.
هوش مصنوعی: هرجا که راهی برای فرار پیدا کند، سعی میکند تا این بند را که بر پا دارد، قطع کند.
هوش مصنوعی: وقتی دل و روح انسان به شدت در قفس احساسات و محدودیتها اسیر شده باشد، چطور میتوان انتظار داشت که آن قفس باز شود و آزادی به وجود آید؟
هوش مصنوعی: مثل این نیست که مرغی در قفس باشد و تنها در فکر خودش بچرخد و در حلقهای از نگرانیها گرفتار شود.
هوش مصنوعی: کیست که در این احساس ترس و غم، آرزوی فرار از قفس را نداشته باشد؟
هوش مصنوعی: او آرزو دارد که از این وضعیت ناخوشایند رهایی یابد و به دور از این قفسها زندگی کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.