مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر سوم
»
بخش ۱۵۷ - قانع شدن آن طالب به تعلیم زبان مرغ خانگی و سگ و اجابت موسی علیه السلام
گفت باری نطق سگ کو بر درست
نطق مرغ خانگی کاهل پرست
گفت موسی هین تو دانی رو رسید
نطق این هر دو شود بر تو پدید
بامدادان از برای امتحان
ایستاد او منتظر بر آستان
خادمه سفره بیفشاند و فتاد
پاره‌ای نان بیات آثار زاد
در ربود آن را خروسی چون گرو
گفت سگ کردی تو بر ما ظلم رو
دانهٔ گندم توانی خورد و من
عاجزم در دانه خوردن در وطن
گندم و جو را و باقی حبوب
می‌توانی خورد و من نه ای طروب
این لب نانی که قسم ماست نان
می‌ربایی این قدر را از سگان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن داستانی را نقل می‌کند که در آن گفتگو بین یک سگ و یک مرغ خانگی مطرح است. سگ به مرغ می‌گوید که نطق او به درستی نمی‌رسد و مرغ را به بی‌تحرکی متهم می‌کند. سپس موسی به آنها توجه می‌کند و اشاره می‌کند که هر دو نطق‌شان برای او روشن خواهد شد.
بامدادان، در یک امتحان، موسی منتظر می‌ماند در حالی که خادمه سفره‌ای را آماده می‌کند. در این میان، خروسی نان را می‌دزدد و سگ به او اعتراض می‌کند که این عمل ظلم است. سگ می‌گوید که او می‌تواند غلات بخورد اما مرغ نمی‌تواند و از این که نان می‌شود به سگان ربوده می‌شود، ناراحت است. در کل، این گفتگو به تضاد بین نیازها و ناتوانی‌ها پرداخته و به ظلمی که به موجودات ضعیف‌تر می‌شود، اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سخن گفتن سگ، حتی اگر درست باشد، به اندازه سخن مرغ خانگی که تنبلی می‌کند، اهمیت ندارد. در واقع، اگرچه ممکن است هر دو حیوان صداهایی داشته باشند، اما آنچه مهم است آن است که سخن هر یک به چه میزان باید جدی گرفته شود.
هوش مصنوعی: موسی گفت: حالا تو مطمئن باش که با رسیدن این سخن، همه چیز برای تو روشن خواهد شد.
هوش مصنوعی: صبح زود او بر در ایستاده بود و منتظر بود تا امتحان داده و نتیجه‌اش مشخص شود.
هوش مصنوعی: خدمتکار سفره را می‌آراید و تکه‌ای نان کهنه به زمین می‌افتد و نشانه‌ای از غذای گذشته را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در این بیت، یک خروس به نشانه‌ی اعتراض به ظلمی که به او شده، از دیگران می‌خواهد که به او کمک کنند. او به سگ اشاره می‌کند که باعث ایجاد این ظلم شده و از دیگران می‌خواهد تا از این وضعیت نجاتش دهند. به نوعی، خروس احساس ناعادلانه‌ای دارد و درصدد جلب حمایت دیگران است.
هوش مصنوعی: من می‌توانم یک دانه گندم بخورم، اما در وطن خودم نمی‌توانم حتی دانه‌ای بدست بیاورم یا بخورم.
هوش مصنوعی: گندم و جو و سایر حبوبات قابل خوردن هستند، اما من نمی‌توانم چیزی بخورم، ای طروب.
هوش مصنوعی: این لب که قسم به آن داریم، نانی است که از سگان می‌دزدی و این کار تا چه حد نادرست است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.