بعد از آن چل روز دیگر در ببست
خویش کشت و از وجود خود برست
چونک خلق از مرگ او آگاه شد
بر سر گورش قیامتگاه شد
خلق چندان جمع شد بر گور او
مو کنان جامهدران در شور او
کان عدد را هم خدا داند شمرد
از عرب وز ترک و از رومی و کرد
خاک او کردند بر سرهای خویش
درد او دیدند درمان جای خویش
آن خلایق بر سر گورش مهی
کرده خون را از دو چشم خود رهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، پس از گذشت سی روز از مرگ فردی بزرگ، مردم از مرگ او آگاه میشوند و بر سر قبرش جمع میشوند. در این تجمع، انسانها از قومیتهای مختلف عرب، ترک، رومی و کرد دیده میشوند که غم و اندوه خود را با خاک کردن بر سرشان ابراز میکنند. آنها با اشک و درد به یاد او هستند و به احترام او خون را از چشمانشان به زمین میریزند، نشاندهندهٔ عشق و ارادت زیادی است که نسبت به او دارند.
هوش مصنوعی: پس از آن، چهل روز دیگر در خود را بست و از وجود خود رها شد.
هوش مصنوعی: زمانی که مردم از مرگ او مطلع شدند، در محل دفن او بهنوعی دلهره و فاجعه دچار شدند.
هوش مصنوعی: مردم به قدری برای گرامیداشت او گرد هم آمدهاند که مانند مو بر روی قبرش جمع شدهاند و در شوق او لباسهای خود را چاک کردهاند.
هوش مصنوعی: خداوند میداند که تعداد انسانها از عرب، ترک، رومی و کرد چقدر است.
هوش مصنوعی: آنها خاک حسرتی را که در دل داشتند، بر سر خود ریختند و درد او را که احساس کردند، به دنبال درمانش رفتند.
هوش مصنوعی: مردم در کنار گور او به خاطر غم و اندوهشان اشک میریزند و خون دل میخورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.