ای سنگ دل ز پرسش روز جزا بترس
خون من غریب مریز از خدا بترس
هر دم به سینه راه مده کینهٔ مرا
وز آه سینه سوز من مبتلا بترس
بر بی‌دلان ز سخت دلیها مکش عنان
از سنگ خود نه‌ای تو ز تیر دعا بترس
بی‌ترس و باک من به خطا ترک کس مکن
زان ناوک خطا که ندارد خطا بترس
دی با رقیب یافت مرا آشنا و گفت
ای محتشم ازین سگ نا آشنا بترس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در مورد هشدار به کسی است که دل سنگی دارد و به او توصیه می‌کند که از روز جزا و عواقب اعمال خود بترسد. شاعر از او می‌خواهد که نسبت به خون او بی‌توجه نباشد و همچنین به کینه‌هایی که در دل دارد، توجه کند. او تأکید می‌کند که باید از دعاها و خواسته‌های دیگران نیز مراقب باشد، چرا که ممکن است به ضرر او تمام شود. در آخر هم به یادآوری این نکته می‌پردازد که در مواجهه با رقیبش، نباید به بی‌احترامی‌ها اهمیت دهد و نسبت به افراد ناشناس احتیاط کند. کل شعر تذکری است به انسان‌ها که در رفتار و اعمال خود دقت کنند و از پیامدهای آن بترسند.
هوش مصنوعی: ای دل سنگی، از پرسش روز قیامت بترس. خون من که بی‌پناه است، از خدا نریز، پس از او نیز بترس.
هوش مصنوعی: هر لحظه در دل خود، کینه و نفرت مرا جا نده و از درد و آه سوزان من بترس.
هوش مصنوعی: بر دل‌های بی‌احساس، از سخت‌دلی‌ها نرنجان. تو از سنگ خود رها نخواهی شد و از تیر دعا بترس.
هوش مصنوعی: بدون ترس و نگرانی، به اشتباه به کسی آسیبی نرسان؛ زیرا از آن تیر خطا نترس که خود هیچ نقصی ندارد.
هوش مصنوعی: دیروز رقیب من مرا شناخت و به من گفت: ای محترم، از این سگ ناآشنا بترس.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.