|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان عمیق‌ترین احساسات خود درباره درد و غم می‌پردازد. او می‌گوید که فقط درد معشوقش ارزش دارد و هیچ‌کس نمی‌تواند این درد را درمان کند. همچنین اشاره می‌کند که اگر غم او را به کسی بگوید، این غم به‌گونه‌ای خود را نمایان می‌کند که همه متوجه می‌شوند. در واقع، شاعر از عمق درد و عشق خود می‌گوید که غیر قابل وصف است.
هوش مصنوعی: غیر از درد تو، هیچ چیز دیگری برای ما ارزش ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند به درمان درد تو بپردازد.
هوش مصنوعی: ما از درد و غمت برای کسی نمی‌گوییم، مگر اینکه بوی جگر سوخته‌مان فاش کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند
کاو را به هزار گونه رسوا نکند
صبر است دوای دل دروا شده زآنک
جز در دل دروا شده مأوا نکند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.