میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۴

جز درد تو جان ما تمنا نکند

خود درد ترا کسی مداوا نکند

ما زار غمت به کس نگوئیم اگر

بوی جگر سوخته رسوانکند