هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حالت شادی و سرخوشی ناشی از نوشیدن شراب اشاره می‌کند. او می‌گوید که وقتی پا به زمین می‌کوبی و پیاله را می‌گیری، جسم تو از لطف و زیبایی جان می‌گیرد. احساساتی که ناشی از می‌نوشی هستند، به حدی عمیق است که انسان را در حال چرخش و گردش خاصی قرار می‌دهد. حتی اگر پیاله خالی باشد، به خاطر تصویر رویت در آن، پر از شراب به نظر می‌آید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حالت شادی و سرخوشی ناشی از نوشیدن شراب اشاره می‌کند. او می‌گوید که وقتی پا به زمین می‌کوبی و پیاله را می‌گیری، جسم تو از لطف و زیبایی جان می‌گیرد. احساساتی که ناشی از می‌نوشی هستند، به حدی عمیق است که انسان را در حال چرخش و گردش خاصی قرار می‌دهد. حتی اگر پیاله خالی باشد، به خاطر تصویر رویت در آن، پر از شراب به نظر می‌آید.
هوش مصنوعی: وقتی که پا به زمین می‌زنی و پیاله را به دست می‌گری، اندامت به لطف و محبت می‌رسد و به اندازه جانت ارزش پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: تو به قدری گرد و پیچیده‌ای که انگار در میان جمجمه‌ات هیچ استخوانی نیست.
هوش مصنوعی: هرچند پیاله از می خالی باشد، اما به خاطر تصویر چهره‌ات، باز هم پر از می به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهانا چون دگر شد حال و سانت؟
دگر گشتی چو دیگر شد زمانت!
زمانت نیست چیزی جز که حالت
چرا حالت شده است از دشمنانت؟
چو رخسار شمن پرگرد و زردست
[...]
به یاد آور ز شرم جاودانت
کجا از دادگر بیند روانت
ندارم زهره بوس لبانت
چه بوسم؟ آستین یا آستانت
چو سوسن شکر گفت از هر زبانت
ازان افراخت سر سوی جهانت
ز پیش از آنکه برتابی عنانت
دلم همراه شد با کاروانت
همی سوزد در آتش از غم آن
که باد سرد یابد گلستانت
ز بیم آنکه در ره رنج یابد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.