سپندارمذ روز خیز ای نگار

سپندار آر ما را و جام می آر

می آر از پی آنکه بی می نشد

دلی شادمان و تنی شادخوار

سپند آر پی آنکه چشم بدان

بگرداند ایزد ازین روزگار

که از عدل سلطان ملک ارسلان

خزان گشت خرم تر از روزگار

قوی باد ملکش که از ملک او

شد اندر جهان عدل و جود آشکار