آسمان روز ای چو ماه آسمان

باده نوش و دار دل را شادمان

جان ز باده شاد کن زیرا که عقل

باده را بیند همی شادی جان

هر زمان باده خور ای تازه چو گل

تازه کن شادی به باده هر زمان

شکر جوی از جود خورشید ملوک

مدح خوان در صدر سلطان جهان

تا تو را گردد جهانی شکر گوی

تا تو را باشد جهانی مدح خوان