شمارهٔ ۲۷ - آسمان روز
آسمان روز ای چو ماه آسمان
باده نوش و دار دل را شادمان
جان ز باده شاد کن زیرا که عقل
باده را بیند همی شادی جان
هر زمان باده خور ای تازه چو گل
تازه کن شادی به باده هر زمان
شکر جوی از جود خورشید ملوک
مدح خوان در صدر سلطان جهان
تا تو را گردد جهانی شکر گوی
تا تو را باشد جهانی مدح خوان
🖰 با دو بار کلیک روی واژهها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها میتوانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شمارهگذاری ابیات | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیهها
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...