شمارهٔ ۱۷ - سروش روز
روز سروش است که گوید سروش
باده خور و نغمه مطرب نیوش
سبز شد از سبزه همه بوستان
لعل می آر ای صنم سبزپوش
شاه جهاندار ملک ارسلان
می ز کف نوش لبی کرد نوش
آنکه دهد یاری جاهش فلک
وآنکه کند قوت ملکش سروش
تا به ابد دولت و اقبال را
باد گشاده سوی فرمانش گوش
🖰 با دو بار کلیک روی واژهها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها میتوانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شمارهگذاری ابیات | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیهها
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...