روز سروش است که گوید سروش

باده خور و نغمه مطرب نیوش

سبز شد از سبزه همه بوستان

لعل می آر ای صنم سبزپوش

شاه جهاندار ملک ارسلان

می ز کف نوش لبی کرد نوش

آنکه دهد یاری جاهش فلک

وآنکه کند قوت ملکش سروش

تا به ابد دولت و اقبال را

باد گشاده سوی فرمانش گوش