روز سروش است که گوید سروش
باده خور و نغمه مطرب نیوش
سبز شد از سبزه همه بوستان
لعل می آر ای صنم سبزپوش
شاه جهاندار ملک ارسلان
می ز کف نوش لبی کرد نوش
آنکه دهد یاری جاهش فلک
وآنکه کند قوت ملکش سروش
تا به ابد دولت و اقبال را
باد گشاده سوی فرمانش گوش