ای مرا همچو جان و از جان به
بامدادان نشاط کن، برجه
دی به مهرست مهربانی کن
کز همه چیز مهربانی به
سخن از عز ملک سلطان گوی
باده بر یاد ملک سلطان ده
شه ملک ارسلان که عالم را
غرقه کردست در عطای فره
مایه جود او ز دریا بیش
پایه جاه او ز گردون به
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
ای مرا همچو جان و از جان به
بامدادان نشاط کن، برجه
دی به مهرست مهربانی کن
کز همه چیز مهربانی به
سخن از عز ملک سلطان گوی
باده بر یاد ملک سلطان ده
شه ملک ارسلان که عالم را
غرقه کردست در عطای فره
مایه جود او ز دریا بیش
پایه جاه او ز گردون به
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره اهمیت محبت و مهربانی است و به سلطان ارسلان اشاره می‌کند که جهان را در نعمت‌های خود غوطه‌ور کرده است. شاعر از محبوبش می‌خواهد که با آمدن صبح، نشاط و شادی بیاورد و از خوبی‌های سلطان بگوید و باده‌ای به یاد او بنوشد. به طور کلی، این شعر ستایش از محبت و بخشش‌های بی‌پایان سلطان و دعوت به یادآوری خوبی‌ها است.
هوش مصنوعی: ای تو برای من همچون جان هستی و در صبحگاهان روح و شادی به من ببخش، بیدار شو و حرکت کن.
هوش مصنوعی: روز دلتنگی را با محبت پر کن، زیرا محبت از تمام چیزها ارزش بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: در اینجا به یاد یک پادشاه بزرگ صحبت می‌کنیم، پس برای یادآوری او شرابی بنوشید.
هوش مصنوعی: پادشاه ارسلان که دنیا را در نعمت و بخشش غرق کرده است.
هوش مصنوعی: خیر و نیکی او از دریایی وسیع فراتر است و مقام و اعتبارش از آسمان‌ها بالاتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
گاه آرامیده و گه ارغنده
گاه آشفته و گه آهسته
ور کنون طیبتی کند گه گه
نیست او را سخن معاذالله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
بار حرص و حسد زدوش بنه
هر چه داری بخور، بنوش و بده
اسمعه ممّن قاله تزدد به
شعفا فطیب الورد من اغصانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.