سپندارمذماه آخر ز سال

که گشت آخرین ماه هر بدسگال

همی مژده دارد که تا چند روز

پذیرد چمن حسن و زیب و جمال

به هر مرغزاری بتازد تذرو

به هر بوستانی ببالد نهال

کشد ابر بر سایه فرش بهار

دمد مشک بر کوه باد شمال

ز سلطان گیتی ملک ارسلان

شود طالع سال فرخنده فال

جهاندار شاها تویی از ملوک

که گردون محلی و دریا نوال

چو مهر مضی تاب و بر خلق تاب

چو سرو سهی بال و در ملک بال