سپندارمذماه آخر ز سال
که گشت آخرین ماه هر بدسگال
همی مژده دارد که تا چند روز
پذیرد چمن حسن و زیب و جمال
به هر مرغزاری بتازد تذرو
به هر بوستانی ببالد نهال
کشد ابر بر سایه فرش بهار
دمد مشک بر کوه باد شمال
ز سلطان گیتی ملک ارسلان
شود طالع سال فرخنده فال
جهاندار شاها تویی از ملوک
که گردون محلی و دریا نوال
چو مهر مضی تاب و بر خلق تاب
چو سرو سهی بال و در ملک بال