من مایه عدل و مایه جودم
سلطان ملک ارسلان مسعودم
خورشید جهان فروز شد رأیم
باران زمین نگار شد جودم
محمود خصال و رسم و ره رانم
زیرا شرف نژاد محمودم
با قوت و قدرت سلیمانم
زیرا از اصل و نسل داودم
خورشید ملوک هفت اقلیمم
تا سایه کردگار معبودم
ایزد داند که جز رضای او
از ملک نبود و نیست مقصودم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره صفات و ویژگی‌های نویسنده است که خود را مایه عدالت و بخشندگی می‌داند و خود را سلطان مسعود می‌نامد. او به قدرت و عظمت خود اشاره کرده و خود را خورشید جهان معرفی می‌کند. همچنین به نژاد و نسل خود از محمود و داوود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هدفش تنها جلب رضایت خداوند است و هیچ مقصود دیگری جز خدمت به ملت و دین ندارد.
هوش مصنوعی: من نماد انصاف و بخشندگی هستم، من سلطان ملک ارسلان مسعود هستم.
هوش مصنوعی: خورشید عالم درخشید و در نظرم باران بر زمین زیبا گشت و سخاوت من نمایان شد.
هوش مصنوعی: من به خاطر نسب و ویژگی‌های خودم، پیرو روش و رفتار محمود هستم.
هوش مصنوعی: من با توانایی و نیروی سلیمان هستم، چون از نسل و دودمان داود می‌آیم.
هوش مصنوعی: خورشید پادشاهی من بر هفت سرزمین است، تا زمانی که در سایه پروردگارم قرار دارم.
هوش مصنوعی: خداوند می‌داند که هیچ چیزی جز خوشنودی او هدف من نیست و نبوده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.