از من و تو همی بخواهد ماند
به جهان در دو جای خالی و خشک
من ز دیده کنم زمین پر خون
تو ز زلفین کنی هوا پر مشک
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
از من و تو همی بخواهد ماند
به جهان در دو جای خالی و خشک
من ز دیده کنم زمین پر خون
تو ز زلفین کنی هوا پر مشک
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از دو نفر می‌خواهد که در یک دنیا با ستم و بی‌تدبیری باقی بمانند. او به درد و رنج خود اشاره می‌کند و می‌گوید که زمین از خون پر شده است، در حالی که طرف مقابل می‌تواند با زیبایی زلف‌هایش، هوای دنیا را معطر کند. به نوعی، شاعر از این دو شخصیت می‌خواهد که در تضاد با وضعیت نامطلوب کنونی، حضور و تأثیر مثبتی داشته باشند.
هوش مصنوعی: این بیتی از شاعر بیانگر این است که از ما انتظار می‌رود که در دنیای پر از چالش و مشکلات، در دو مکان خالی و بی‌روح، باقی بمانیم و به زندگی ادامه دهیم. در واقع، زندگی به ما می‌آموزد که باید با وجود نبودن راحتی و شادابی، همچنان ادامه دهیم و در این دنیا حضور داشته باشیم.
هوش مصنوعی: من از چشم تو می‌بینم که زمین پر از خون شده و زلف‌های تو بوی خوشی را در فضا پخش می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همچو انگور آبدار بدی
نون شدی چون سکج ز پیری خشک
ز آب و آتش زیان پذیرد مُشک
نافهٔ مشک را چه ترّ و چه خشک
ای ز خُلق تو نوبهار به رشک
هم چنین از تو چند بارم اشک
از شتر بارهای پر زر خشک
وز گرانمایههای گوهر و مشک
خوردن آب گرم وسبزهٔ خشک
خون بسوزاندت چو نافهٔ مشک
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.