ای حصن مرنج وای آنکس
کو چون من بر سر تو باشد
هر دیو در آن جهان که بجهد
از خانه خود بر تو باشد
ور پنهان خانه ای کند مرگ
در پیشگهش در تو باشد
تو مادر دوزخی بگو راست
یا دوزخ مادر تو باشد
نه نه که نه اینی و نه آنی
دوزخ چو برابر تو باشد
تو مهتر مهتری مر او را
او کهتر کهتر تو باشد
گر آتش تو ورا بسوزد
والله که فراخور تو باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مقام و جایگاه انسان و ارتباط او با عذاب و جهنم می‌پردازد. شاعر به طور کنایه‌آمیز می‌گوید که انسان، به ویژه کسی که از نظر روحی و معنوی در سطح بالایی قرار دارد، می‌تواند بر تمام سختی‌ها و عذاب‌ها غلبه کند. او دوزخ و عذاب را به نوعی تحت کنترل انسان می‌داند و بیان می‌کند که اگر دوزخ و عذاب بر انسان نازل شوند، در واقع به خاطر مقام والای اوست که این عذاب بی‌اهمیت می‌شود. شاعر در نهایت به این نتیجه می‌رسد که انسان می‌تواند بر جهنم و عذاب آن فائق آید و در واقع دوزخ در برابر او هیچ است.
هوش مصنوعی: ای قلعه، نگران نباش؛ و وای بر آن کسی که مانند من در کنار تو قرار بگیرد.
هوش مصنوعی: هر موجود شرور که از مکان خود به بیرون بیاید، به سوی تو خواهد آمد.
هوش مصنوعی: اگر مرگ در خانه ای مخفی شود، آن جا در پیش روی تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: تو که مادر دوزخ هستی، راست بگو آیا دوزخ مادر تو نیست؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تو نه به‌طور کامل خوب هستی و نه به‌طور کامل بد. اگر دوزخ در برابر تو قرار بگیرد، هیچ‌کدام از ویژگی‌های مثبت یا منفی تو به وضوح نمایان نمی‌شود. به عبارتی، وضعیت تو فراتر از ساده‌انگاری‌های خیر و شر است.
هوش مصنوعی: تو دارای مقام بلندتری هستی و او در مرتبه پایین‌تری قرار دارد، اما ممکن است او هم در جایی دیگر از تو برتر باشد.
هوش مصنوعی: اگر آتش تو را بسوزاند، قسم به خدا که سزاوار تو خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.