چو در رک مونک کوه آن کوه تمکین
علم بر زد چو سیاح جهان بین
فراشی دی د اندر دامن کوه
کزان گشتی فراموش از دل اندوه
غم و اندیشه ننگ آن زمین بود
نشاط افزای فردوس برین بود
ز نام غم هوایش بود بیزار
که نگشاید ارم بر کافران بار
سوادش باغ رضوان را نمونه
درو گلها شکفته گونه گونه
دران گلگشت جا عابد زنی د ید
کزان باغ خدایی گل همی چید
به وحدانیت حق معترف بود
کنار حوض پنهان معتکف بود
چو گل خندان و سوری نام آن زن
شکفته چون گل سوری به گلشن
دلش دریافت ی در آن غم اندیش
ضیافت را نهاده میوه در پیش
کنار حوض برد و گفت با رام
که ای غمدیده آب ما بیاشام
فزاید در دل و جان بی غمی را
نشاط و سور بخشد ماتمی را
مشو غمگین کنون در هجر دلدار
که نزدیک آمده تدبیر این کار
پی سگریو میمون تیز بشتاب
که او هم گه گهی آید برین آب
توقف کن زمانی جست و جو را
هم اینجا یافت خواهی نیز او را
به حیرت زان جواب حاضر او
که چون دریافت راز خاطر او
سخن معقول شد در خاطر رام
دران گل بوم چندی کرد آرام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، گفته می‌شود که یک زن عابد در باغی زیبا در کنار کوهی به راز و نگاه عمیق به زندگی می‌پردازد. او در دل نگرانی و غم را حس می‌کند، اما از طرفی نیز به وحدانیت حق معترف است و در گوشه‌ای از باغ، به عبادت و خلوت مشغول است. در کنار حوضی، او میوه‌ای را برای میهمانش، که غمگین است، معرفی می‌کند و به او می‌گوید که غم را فراموش کند. او امید به بازگشت دلدارش را می‌دهد و به میهمانش پیشنهاد می‌کند که کمی در این باغ بماند و به دنبال شادی و آرامش باشد. این داستان اشاره به زیبایی و آرامش طبیعت و همچنین امید به رفع غم و اندوه دارد.
هوش مصنوعی: وقتی در برابرم کوهی عظیم و باثبات ایستاده است، علم و دانش هم مانند یک سیاح که به دور دنیا سفر می‌کند، به سوی من می‌آید و مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: زو، رخت‌شویی در دامنه کوه، که از دل غم فراموش شده‌ای.
هوش مصنوعی: غم و اندوه نشانه زشت آن سرزمین است، در حالی که شادی و خوشحالی، نشانه بهشت برین است.
هوش مصنوعی: او از نام غم و اندوه دوری می‌کند، زیرا نمی‌خواهد سنگینی بار کفر بر دوش او بیفتد.
هوش مصنوعی: سوادش مانند باغ رضوان است که در آن گلها به شکل‌های مختلف و زیبا شکفته‌اند.
هوش مصنوعی: در آن باغ، عابدی را دید که از گل‌های زیبای خدا می‌چید.
هوش مصنوعی: کنار حوض، شخصی به یکتایی خدا اعتراف می‌کرد و در حال عبادت و خلوت بود.
هوش مصنوعی: زن آن‌چنان شاداب و خندان است که مانند گل شکفته‌ای در باغ می‌درخشد.
هوش مصنوعی: دل او در آن غم، به مهمانی فکر می‌کند و میوه‌ای را در پیش روی خود قرار داده است.
هوش مصنوعی: کنار حوض ایستاده و به رام گفت: ای دل‌شکسته، بیایید از آب ما بنوشید.
هوش مصنوعی: شادابی و خوشحالی در دل و جان، غم را افزایش می‌دهد و به سوگ و اندوه زندگی رنگ و نشاط می‌بخشد.
هوش مصنوعی: نگران نباش در این روزهای فراق از محبوب، زیرا تدبیر و برنامه‌ریزی برای این وضعیت به سرانجام نزدیک شده است.
هوش مصنوعی: زود باش و به دنبال میمونی که با سگریو می‌دود برسی، چون او هم گاهی به این آب می‌آید.
هوش مصنوعی: متوقف شو و زمانی را برای جستجو در نظر بگیر، چون در همین مکان هم می‌توانی او را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: او به شگفتی از پاسخی که به او داده شد، در می‌آید، چرا که وقتی راز دل او را فهمید، تعجبش بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: فکر من منطقی و شفاف شد، همانند گل‌هایی که در دشت آرام می‌خورند و مدتی را در سکوت به سر می‌برند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.