اندر آمد نوبهاری چون مهی
چون بهشت عدن شد هر مهمهی
بر سر هر نرگسی ماهی تمام
شش ستاره بر کنار هر مهی
یا چو سیم اندوده شش ماه بدیع
حلقه حلقه گرد زر ده دهی
بامدادان بر هوا قوس قزح
بر مثال دامن شاهنشهی
پنج دیبای ملون بر تنش
باز جسته دامن هر دیبهی
هر کجا پویی ز مینا خرمنی‌ست
هر کجا جویی ز دیبا خرگهی
نرگس تازه میان مرغزار
همچو در سیمین زنخ زرین چهی
سرو بالا دار هم پهلوی مورد
چون درازی در کنار کوتهی
بوستان‌افروز پیش ضیمران
چون نزاری پیش روی فربهی
بر سر هر شاخساری مرغکی
بر زبان هر یکی بسم‌اللهی
بوستان مانندهٔ معشوق میر
با دگرگونه لباسی هر گهی
میر نیکوکار و میر حقشناس
مهربانتر میر و فرختر مهی
آفتاب روش اندر پیش او
چون به پیش آفتاب اندر، سهی
از زمین بر پشت پروین افکند
گر به نوک نیزه بردارد کهی
روز هیجاها بود کشور گشای
روز مجلسها بود کشور دهی
عقد جود او همه پنجه بود
خود به دست چپ بود هر پنجهی
از فراز همت او نیست جای
«نیست آنسوتر ز عبادان دهی»
آفرین بر مرکب میمون میر
رفته در یک خطوه یکماهه رهی
مرکبی، طیاره‌ای، کهپاره‌ای
شخ نوردی که کنی، وادی جهی
تیزگوشی، پهن پشتی، ابلقی
گردسمی، خرد مویی، فربهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی بهار و طبیعت آن می‌پردازد. او به توصیف باغ‌های سرسبز و گل‌های زیبا می‌پردازد، جایی که هر طرف را زیبایی و طراوت فراگرفته است. نرگس‌ها و سروها مانند معشوقانی در کنار هم قرار دارند و آوای پرندگان به راستی دل‌نواز است. شاعر همچنین به خوش اخلاقی و مهربانی میر (حاکم) اشاره می‌کند که در این فصل بهاری مردم را شاد می‌کند. او روح میهن‌دوستی و جود و بخشش را به تصویر می‌کشد. به طور کلی، شعر تصویری زیبا از بهار و خوشی‌های آن و همچنین صفات نیکوکارانه حاکم زمان را ارائه می‌دهد.
هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده و زیبایی آن مانند ماه تابان است، به طوری که هر مهمانی در این فضا احساس خوشی و بهشتی بودن می‌کند.
هوش مصنوعی: در هر نرگسی ماهی است که شش ستاره را در خود جای داده و بر کناره هر ماهی نیز نوری وجود دارد.
هوش مصنوعی: شما مانند ماهی درخشان و زیبایی که با نقره پوشیده شده‌اید، به صورت حلقه‌حلقه در اطراف طلا قرار گرفته‌اید.
هوش مصنوعی: صبحگاهان، رنگین‌کمان در آسمان مانند دامن یک پادشاه ظاهر می‌شود.
هوش مصنوعی: او پنج پارچه زیبا و رنگین به تن دارد که دامن هر پارچه به زیبایی به جلوه درآمده است.
هوش مصنوعی: هر جا که بروی، از زیبایی‌ها و لذت‌ها پر است و هر جا که دنبال زیبایی بگردی، کریمی و محل امنی پیدا می‌شود.
هوش مصنوعی: نرگس تازه‌ای که در میان چمن زار می‌رویید، مانند زینتی زیبا و ارزشمندی در چهره‌ای روشن و درخشان است.
هوش مصنوعی: سرو زیبای بلند را در کنار گلی کوتاه در نظر بگیر، که با وجود اختلاف قد، هر کدام زیبایی و جذابیت خاص خود را دارند.
هوش مصنوعی: در میان گلزاران و باغ‌ها، هر گل و گیاهی جلا و روشنی خاص خود را دارد، که مانند درخشندگی وجود نازک و دلپذیر انسان‌هاست، در حالی که استخوان‌بندان و فربه‌ها نمایانگر برکت و ثروت طبیعی زندگی هستند.
هوش مصنوعی: در هر گوشه و کنار، پرنده‌ای نشسته است که با زبان خود از خداوند شروع به یاد کردن می‌کند.
هوش مصنوعی: بوستان مانند محبوبی است که هر بار با لباسی جدید و متفاوت ظاهر می‌شود.
هوش مصنوعی: صداقت و مهربانی در رفتار یک رهبر، او را محبوب و موفق می‌سازد. یک رهبر خوب باید با انصاف و محبت عمل کند و به حقیقت ارج نهد.
هوش مصنوعی: خورشید در پیش او مانند ستاره‌ای است که در برابر خورشید قرار گرفته؛ یعنی نور و زیبایی او به قدری درخشان است که هر چیز دیگری در مقایسه با او کم‌نور و بدون‌اهمیت به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند با نیزه بر زمین پروین را بیندازد، چه زمانی این کار ممکن خواهد بود؟
هوش مصنوعی: روزی بود که جنگ و بزم بسیار بود، روزی که کشورها فتح می‌شد و مجالس شادی بر پا بود.
هوش مصنوعی: او با دست چپ خود، نیکی و بخشش را به گونه‌ای زیبا و دلنشین انجام می‌دهد که هر انگشتش نمایانگر بخشی از این صفات نیکوست.
هوش مصنوعی: از بلندی تلاش و اراده او، هیچ جایی وجود ندارد که بگوید "هیچ چیز آن طرف‌تر از بندگان نیست".
هوش مصنوعی: ستایش بر اسب نیکو و چالاک میر که در یک گام، مسیری یک ماهه را طی کرده است.
هوش مصنوعی: اسب و هواپیما و چیزهای دیگری که می‌توانند تو را به سفر ببرند، وسیله‌هایی هستند که اگر به درستی از آنها استفاده کنی، می‌توانی به مکان‌های دور و ناشناخته بروی.
هوش مصنوعی: این مجموعه صفات به توصیف ویژگی‌های ظاهری و شخصیتی یک موجود، مانند یک حیوان یا شاید یک شخصیت انسانی، می‌پردازد. "تیزگوشی" به معنای داشتن گوش‌های تیز و حساس است، "پهن پشتی" اشاره به داشتن بدنی قوی و عریض دارد. "ابلقی گردسمی" ممکن است به رنگ یا طرح خاصی اشاره کند و "خرد مویی" به موهای کوتاه و ریز اشاره دارد. در نهایت، "فربهی" به مفهوم چاقی یا پرواری مربوط می‌شود. این توصیف می‌تواند به تصویرسازی یک موجود خاص یا نمایانگر ویژگی‌هایی باشد که به افراد یا موجودات نسبت داده می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خم و خنبه پر ز انده، دل تهی
زعفران و نرگس و بید و بهی
آفتاب رویت ای سرو سهی
بر همه می‌تابد الا بر رهی
نی خطا گفتم که می‌تابد بسی
بر من و من می‌نبینم ز ابلهی
گرچه عالم پر جمال یوسف است
[...]
خوش بود گر کاهلی یک سو نهی
وز همه یاران تو زوتر برجهی
هست سرتیزی شعار شیر نر
هست دم داری در این ره روبهی
برفروز آتش زنه در دست توست
[...]
این همه بگذار اگر بیرون جهی
از عذاب کیک باری وارهی
این سر پر درد را گر آگهی
در گریبان‌ِ فنا کش تا رهی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.