شهدت فیک جمالا فینت فیبذاتی

قتلتنی بلحاظ و ذات عین حیاتی

ز چشم مست و خرابت مدام مست و خرابم

ولیس نشوءت فی الحب من کوس شقاتی

چو از جمیع جهاتست جلوه گاه تو چشمم

لقد جلوت علی عین من جمیع جهاتی

و کیف تشنه حسنا بک الملاح جمیعا

ملاح ملح اجاجی توئی که عین فراتی

بحسن و خلق و شمایل بهیچ خلق نمانی

که بس حمیده خصالی و بی جمیل صفاتی

نه هجرتست هلاکم ز وصل تست نجاتم

رایت منه هلاکی وجدت فیه نجاتی

بعزم کعبه برای دیدت رویت

قطعت وصل ثقاتی و خلت فی الفواتی

دخلت فیه ضلام لاجل وصلک حنا

که همچو چشمه حیوان نهفته در ظلماتی