تیغ خوش و تیغ زبان ناخوش است
تیغ چو آبست و زبان آتش است
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تیغ خوش و تیغ زبان ناخوش است
تیغ چو آبست و زبان آتش است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شعر به این معناست که تیغ (شمشیر) خوش و آرامشبخش است، در حالیکه زبان (گفتار) میتواند آتشین و ویرانگر باشد. به عبارتی، ابزارهای فیزیکی ممکن است خطر کمتری داشته باشند نسبت به کلمات و گفتارهایی که میتوانند آسیبهای عاطفی و معنوی به دیگران بزنند.
هوش مصنوعی: شمشیر زیبا و تیز، اما زبان تلخ و دردناک است. شمشیر به مانند آب است که آرامش میآورد، در حالی که زبان مانند آتش است که درد و آزار به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سینه خورشید که پر آتش است
روی تو میبیند از آن دلخوش است
ذوق نمک گر چه زبان را خوش است
چون به جراحت فگنی آتش است
دل که ز عشق تو پر از آتش است
بر من بیچاره به غایت خوش است
باغ عناصر که زمینش خوش است
آب گوارنده هوا دلکش است
فکر مرا کو ملک دانش است
دست طبایع رهی خواهش است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.