گل به تماشای چمن می رود
باد به گلگشت سمن می رود
آینه گشته ست ز عکس سمن
آب که در زیر سمن می رود
دوش شنیدم که به هر مجلسی
از دهن غنچه سخن می رود
وقت بهار آمد و ایام گل
آه که یار از بر من می رود
راحت روح است رخش، چون کنم
روح دل و راحت تن می رود
عهد شکسته ست و به هنگام صبر
آن صنم عهد شکن می رود
خسرو دلسوخته را در غمش
عمر در اندوه و حزن می رود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های بهار و تاثیر آن بر احساسات و روابط انسانی می‌پردازد. گل به سمت چمن می‌رود و باد به گردآوری گل‌ها مشغول است. آینه‌ای که تصویر گل را نشان می‌دهد، به زندگی و زیبایی اشاره دارد. اما همزمان با این زیبایی‌ها، شاعر از جدایی و غم ناشی از دوری یار صحبت می‌کند. این جدایی روح و جسم او را آزار می‌دهد و به یادآوری عهدهای شکسته و دردهای عاشقانه اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از غم و اندوه ناشی از جدایی و گذر عمر در حزن سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: گل به دیدن چمن می‌رود و باد به گردش در گلزار سمن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: آینه به خاطر تصویری که از سمن (گل یا درختی) در آب زیر سمن دیده می‌شود، تبدیل به آینه‌ای شده است. به نوعی، زیبایی و انعکاس آن تصویر در آب سبب شده که آینه این حالت را پیدا کند.
هوش مصنوعی: شب گذشته شنیدم که در هر مجلسی، صحبت از زیبایی و لطافت غنچه‌ها به میان می‌آید.
هوش مصنوعی: زمان بهار فرارسیده و روزهای گلنمایی به وجود آمده است، اما افسوس که محبوب من از کنارم می‌رود.
هوش مصنوعی: روح من آرام و راحت است وقتی که چهره‌ات را می‌بینم، اما در عوض، دل و تنم از این آرامش دور می‌شود.
هوش مصنوعی: عهدی که بسته شده بود، اکنون شکسته است و در زمانی که باید صبر کرد، آن معشوق عهدشکن در حال رفتن است.
هوش مصنوعی: خسرو دلسوخته به خاطر غم و دردش عمرش را در اندوه و ناراحتی سپری می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آه ! که صبر ازدل و تن می‌رود
خون من از دیدهٔ من می‌رود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.