|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی عشق و خطرات آن را توصیف میکند. شاعر از معشوق میخواهد که با زیبایی خود دل او را نراندوخته و عاطفهاش را به بازی نگیرد. او نقش ابروی معشوق را همچون یک جاذبه میداند که نباید آن را از دل بزداید. همچنین از معشوق میخواهد که با خنجر غمزهاش جان او را تهدید نکند و بر احساساتش فرمان نراند. در پایان، شاعر به معشوق هشدار میدهد که مبادا به او آسیب برساند، زیرا عشق او همچون شکارچی است که با دقت به شکار میپردازد.
هوش مصنوعی: سوار تو نباید امروز به من توجهی کند و از حرفهایم رنجیده خاطر شود.
هوش مصنوعی: دل را از یاد ابروی خود غافل نکن، چراکه با تیر کمان عشق، قربانی نشوید.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو موجب آزار من است، پس جانم را فدای تو میکنم، اما هرگز خنجر را به سوی من نکش.
هوش مصنوعی: وقتی که بر دل من سلطنت کردی، دیگر نیازی به نشان دادن قدرت و تسلط نیست، لشکر کشی نکن.
هوش مصنوعی: به چشمان زیبای کسی زل نزن، زیرا كه این نگاه میتواند آسیبزننده باشد، مانند اینکه تیر بر روی طعمهای بیدفاع بیفکنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میاسای در راه و دم درمکش
به هر بوستان علم برمکش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.