هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به درخت سرو اشاره می‌کند و می‌گوید اگر او را مانند درخت طوبی (که نماد زیبایی و شکوه است) بخوانیم، باید از سرکشی او جلوگیری کنیم. شاعر به این نکته می‌پردازد که با وجود قامت زیبا و بلند سرو، باید اصل و ریشه‌اش را نیز بشناسیم و به آن احترام بگذاریم. به این ترتیب، شاعر بر اهمیت شناخت و حفظ تعادل در رابطه با زیبایی‌ها تأکید می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به درخت سرو اشاره می‌کند و می‌گوید اگر او را مانند درخت طوبی (که نماد زیبایی و شکوه است) بخوانیم، باید از سرکشی او جلوگیری کنیم. شاعر به این نکته می‌پردازد که با وجود قامت زیبا و بلند سرو، باید اصل و ریشه‌اش را نیز بشناسیم و به آن احترام بگذاریم. به این ترتیب، شاعر بر اهمیت شناخت و حفظ تعادل در رابطه با زیبایی‌ها تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای سرو، حتی اگر تو را به زیبایی درخت طوبی تشبیه کنیم، به خاطر سرکشی‌ات، در جای خود قرار نخواهی گرفت.
هوش مصنوعی: با شکوه و زیبایی او، چه نیازی به نسبت دادن خود به ماست؟ ما به خوبی میدانیم که تو ریشه و اصل ما هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این چرخ فلک که ما در او حیرانیم
فانوس خیال از او مثالی دانیم
خورشید چراغ دان و عالم فانوس
ما چون صوریم کاندر او حیرانیم
گاهی به هوس حرف فنا میخوانیم
گاهی ز هوس نزد بقا میمانیم
تر دامنی وجود خود میدانیم
بر خشک بمانده چند کشتی رانیم
دنیا چو رباط و ما در او مهمانیم
تا ظن نبری که ما در او میمانیم
در هر دو جهان خدای می‌ماند و بس
باقی همه کل من علیها فان‌ایم
از طبع ملول دوست ما میدانیم
وز غایت عاشقیش می رنجانیم
شرمنده و ترسنده نبرد راهی
تا راه حجاب ماست ما می‌رانیم
ما محرم راز حضرت سلطانیم
احوال درون و هم برون می دانیم
منشی قضا هرچه نویسد مجمل
بر لوح قدر مفصلش می خوانیم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.